Ο Κρόνος, Ο Διας και η παρέα τους

Το ερώτημα που με απασχολεί το τελευταίο καιρό είναι αν εγω διαχειρίζομαι τη ζωή μου οι τελικά κάποιος κάπου κινεί τα δικά μου νήματα.
Το τρέξιμο των τελευταίων μηνών δε λέει να σταματήσει.Ο κρόνος πάει έρχεται και φεύγει ακι εγω ακόμα κάνω τον Βέγγο και με πολύ μεγάλη  επιτυχία οφείλω να πω.Και όπως κάπου διάβασα έχω χαθεί μέσα στο πανικό και δεν μπορώ και να θυμηθώ από που μπήκα!!!

Τρέξιμο για να βρω σπίτι, άγχος νεύρα και αποτέλεσμα ενα ολοστρόγγυλο και τεράστιο μηδενικό.Τρέχω με τη δουλειά. Πολλά τα προβλήματα που αντιμετωπίζω τους τελευταίους μήνες και ταλανίζομε στο να φύγ η να μείνω. Ζυγίζω ζυγίζω εδω και πολλούυυυυυς μήνες τα υπερ και τα κατά και ακόμα δεν έχω καταφέρει να κάνω το αποτέλεσμα(και μου λεγε η μανα μου να διαβάζω τις εξισώσεις στο σχολείο ντουβάαααααρι εγω).

Η σχέση μου, η οικογένεια που πρέπει να αφήσω πίσω μου, οι οικογένεια του που πρέπει να αντιμετωπίσω(μη με ρωτήσεις γιατί ακόμα δεν έχω καταλάβει) η δουλειά που πρέπει να αποφασίσω, το σπίτι που πρέπει να βρω η δουλειά του καλού μου που πρέπει να του σταθώ γιατί καποιος πρέπει να μείνει όρθιος.Δεν γίνεται να καταρεύσουμε όλοι μαζί ταυτόχρονα(κάποιος πρέπει να κρατήσει τα μπόσικα)


Και ναι κυρίες και κύριοι άμεση αναμετάδοση απο το μέτωπο το έτερον ήμιση μόλις απελήθη....


Δεν περιγράφω άλλο...........