Αυτές οι μέρες είναι περίεργες..Μου τη δίνει που δεν μπορεί να μπει ο χειμώνας Αποσυντονίζομαι πως το λένε.Όλες μου οι αισθήσεις λένε οτι ήρθε ο χειμώνας και όμως έξω ακόμα ο ήλιος καίει.
Θέλω ν αντυθώ στα μαύρα πουλόβερ μου να χουχουλιάζω κάτω από τα παπλώματα και να πίνω το κράσί μου μπροστά στο τζάκι τα βράδυα.
Όμως δεν γίνεται με 35 βαθμού θερμοκρασία.Και είναι εκνευριστικό να περιμένεις κάτι και αυτό να μην έρχεται στην ώρα του.Μου τι δίνει όταν με στήνουν και αυτό ακριβώς νιώθω και τώρα.
Οτι στο ραντευού μου με το κρύο εγώ πήγα στην ώρα μου και αυτό ακόμα να ερθει.
Έχω μεγάλη ανάγκη να αλλάξω τη ζωή μου όλη.Και δεν θελω άλλο καλοκαίρι και ζεστη.Θέλω να κρυώσω μέχρι το βάθος της ψυχής μου.Να γίνω ενα με το καταθλιπτικό χειμώνα.
Να κλαίω και εγω μαζί με τον ουρανό...
ΚΑΘΑΡΣΗ ετσι τουλάχιστον το βλέπω εγω...Αν και παιδί γεννημένο το καλοκαίρι αυτοί οι 3 μήνες δεν μου πάνε καθόλου.Συμβαίνει πάντα όλα τα γεγονότα της ζωής μου τα άσχημα να γίνονται καλοκαίρι.Κατά συνέπεια μόλις μπαίνει ο Ιούνιος όλοι είναι μεσα στη τρέλα τους μέσα στην αφασία και εγω είμαι να με κλαίνε οι ρέγγες.
Αντιθέτως έχω πολλούς ωραίους χειμώνες να θυμάμαι και να αναπολώ.
Θέλω χειμώνα ΤΩΡΑ...!
Ααααααα ξέχασα ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ σε όλους μας
