Έλειψα λίγο από τη γειτονιά μου αλλά επιτέλους επέστρεψα.
Τις προηγούμενες μέρες δεν είχα και πολύ διάθεση για κουβέντα γενικότερα.Πέρναγα βέβαια από όλους σας και διάβαζα αλλά όταν ερχόταν η ώρα να σχλιάσω απλά δεν μου έβγαιναν οι λέξεις
Ήταν μια βδομάδα δύσκολη κουραστική αλλά και ευχάριστη.Βγήκα ξενύχτησα ήπια χόρεψα και γύρισα σπίτι μου το πρωι για να φυγω σε δυο ώρες για δουλειά το εξάντλησα το κουράγιο μου και το ευχαριστήθηκα.Αλλά στο τέλος της βδομάδας με έπιασαν πάλι σκέψεις και κλάματα.Κατάλαβα οτι όσο και αν ξορκίζω το κακό με βόλτες και ξενύχτια δεν μπορώ να ξεχάσω κομμάτια του παρελθόντος γιατί αυτή τελικά είναι η ζωή μου.
Δεν ξεπέρασα ανθρώπους απλά τους άφησα στην άκρη (dee dee ξέρεις εσύ)δεν προσπάθησα να ξεχάσω καταστάσεις που με πόνεσαν στο παρελθόν απλά δεν τις έφερνα στο μυαλό μου αυτό βέβαια δεν σημαίνει οτι παύουν και να υπάρχουν.
Ίσα ίσα θυμήθηκα τραγούδια που λάτρευα στο παρελθόν και τα είχα αφήσει πίσω μου θυμήθηκα πολλά που για κάποιο λόγο είχα ξεχάσει και να που τώρα ήταν η ώρα τους να ξανάρθουν στο προσύνιο.
Άλλαξα ποτό ετσι γιατί τόσα χρόνια χρειαζόταν και μια αλλαγή (μη φανταστείς τίποτα σπουδαίο απλά μάρκα από ουίσκι άλλαξα)έβαλα στη ζωή μου νέες συνήθιες που γεμίζουν ευχάριστα την ώρα μου.
Επέστρεψα λοιπόν ελαφρώς αναναιωμένη με προοπτικές όμως και αρκετά κουρασμένη από τις κρεπάλες τις προηγούμενης βδομάδας που απλά τώρα απέχω για να μπορώ να τις ξανακάνω σύντομα ...
Αλλάζει και ο καιρός και αυτό βοηθάει ριζικά στο να αλλάξει και η διάθεση μας όπως και να το κάνεις κατάθλιψη και άνοιξη δεν πάει.Μετά το παγετό λοιπόν έρχεται ο καύσωνας?Μετά τη καταιγίδα και την πανωλαιθρία βγαίνει ΠΑΝΤΑ το ουράνιο τόξο.Και μετά την ηρεμία έρχεται πάλι η καταιγίδα.Ο νόμος της φύσης που ότι και αν κάνεις δεν μπορείς να τον αλλάξεις και ούτε πρόκειτε να τον ξεπεράσεις ποτέ.
Πάω λοιπόν να σχολιάσω σε όλους σας γιατί πολύ σας παραμέλησα και μου λείψατε...
Υ.Γ χρωστάω και παιχνιδάκια αλλά κάντε λίγο ακόμα υπομονή
