Το τελευταίο καιρό το έχω παραμελήσει το blogoσπιτο μου και αυτό γιατί δεν υπάρχει κάτι συνταρακτικό στη ζωή μου που να αξίζει να το μοιραστώ μαζί σας.

Πότέ μου δεν κράταγα ημερολόγιο πολλές φορές στο παρελθόν το επιχείρησα αλλά πάντα μετά από λίγο καιρό το παράταγα.

Όταν άνοιξα αυτο το blog όλο χαρά και όρεξη πίστευα οτι θα είμαι κάθε μέρα εδω και αυτό το κατάφερα για αρκετό καιρό όμως σιγά σιγά γεγονότα και καταστάσεις με κράτησαν εκτός.

Είδαν όμως οτι ο λίγος κόσμος που με επισκεπτόταν εξακολουθούσε να περνάει να μου αφήνει μια καλημέρα και ενα καλό λόγο και δεν σας κρύβω οτι είναι ενα συνάισθημα που με κάνει να νιώθω πολλά .

Προτίμησα λοιπόν να γράφω όταν έχω κάτι να πω και όχι μόνο και μόνο για να πω οτι κάτι έγραψα.

Αισθάνομαι πολύ τυχερή γιατί μέσα από αυτό το Blog γνώρισα πολύ κόσμο θέλω όμως σήμερα να αναφερθώ σε μια ΦΙΛΗ που γνώρισα εδω και νιώθω πολύ τυχερή για αυτό.

Πρίν αρκετό καιρό με επισκέφθηκε η skorpina και μου άφησε ενα σχόλιο "νιώθω οτι αυτά που διαβάζω τα εχω γράψει εγω" και με το καιρό κατάλαβα οτι οι σκέψεις μου ήταν σαν να τις είχε σκεφτεί εκείνη.Μετά από λίγο διάστημα αποφασίζουμε οτι πρέπει νασυναντηθούμε.

Όλα έδειχναν οτι θα ήταν μια καλή συνάντηση οτι σκεφτόμουν εγω το πρότεινε εκείνη και ότι σκεφτόταν εκείνη το πρότεινα εγω ήταν απίθανο αυτό που μας τύχαινε.

Και όλα αποδέχτηκαν όπως ακριβώς τα είχαμε προβλέψει.Στη πρώτη μας συνάντηση παραθέσαμε όλοι μας τη ζωή μέσα σε λίγες ώρες και όλα έδιεχναν οτι βαδίζαμε παράλληλα ακόμα και τα γεγονότα στη ζωή μας ήταν πανωμυότυπα.

Ένιωσα οτι τη ξέρω χρόνια και όλα αυτά που μου λέει τα γνωρίζω καλά.Η καθημερινότητα της πολύ πιεσμένη όπως και η δική μου και έφυγα με μια αίσθηση πικρίας οτι δεν θα καταφέρω να την ξαναδω εύκολα.

Το αντίθετο κολλήσαμε η μια με την άλλη πολύ απλά και εύκολα.Είναι πλέον ένας άνθρωπος μέσα στη ζωή μου εχει κερδίσει απόλυτα την εμπιστοσύνη και τη φιλία μου.Θέλω λοιπόν να της πω ενα δημόσιο και τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όσα έχει κάνει για μένα μέχρι τώρα και για ότι θα κάνει από δω και πέρα(δεν γλυτώνεις ετσι εύκολα χιχι)

Να ξέρεις λοιπόν οτι σκοπεύοω να μείνω δίπλα σου στα εύκολα και στα δύσκολα και ιδιαίτερα μετά το τελευταίο χαστούκι που έφαγα(ξέρεις εσυ...) είναι πολύ σημαντική η παρουσία σου στη ζωή μου.

Μακάρι να κρατήσει και να είναι πάντα τόσο ροζ όσο και τώρα!!!!

Και μια ευχή για όλους εσας να βρείτε και εσείς μια φίλη/ο σαν και αυτή που βρήκα και εγω έστω και λίγο καθυστερημένα.

Καλό απόγευμα σε όλους......!

Έλειψα για λίγο λόγω ασθένειας αλλα΄σιγά σιγά επανέρχομαι

Είναι μάλλον που βιάστηκα να κάνω δηλώσεις για μια νεα αρχή και ενα νέο ξεκλίνημα και εκεί που σήκωνα τη μπλέ σημαία της αλλαγής έφαγα ενα χαστούκι και πάρτην κάτω τη δικιά σου με αποτέλεσμα?Ένα ωραιότατο διάστρεμα και ένα ακόμα πιο ωραίο μπαταρισμένο πόδι.


Η αλήθεια είναι οτι μου έπεσε λίγο το ηθικό αλλά και το ήμουν αναγκασμένη να κάτσω στο σπίτι με το πόδι μονίμως στα ψηλά ήταν ότι χειρότερο.


Αν ποτέ σου κάνω κάτι άσχημο και θελήσεις να με εκδικηθείς βάλε με να κάτσω κλεισμένη και άρρωστη στο σπίτι έστω και ένα 24ωρο μπορεί να με σκοτώσεις καλύτερα να πάω μια και έξω χωρίς να βασανιστώ.


Βέβαια η διάγνωση έλεγε πέντε μέρες ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΤΗΣΩ ΚΑΘΟΛΟΥ και φυσικά όσοι με ξέρετε καλά τέτοια περίπτωση δεν υπήρχε.

Είμα στο στάδιο προσαρμογής οτι αύριο πρέπει να πάω για δουλειά μετά από έξι μέρες και τώρα που το σκέφτομαι δεν νιώθω και πολύ καλά ....


Χρόνια πολλά σε όσους και όσες γιορτάζουν σήμερα να περάσετε όλοι πολύ πολύ καλά και από αύριο πάλι τα κεφάλια μέσα για μάς που είχαμε τη τύχη να κάτσουμε λίγο.

"Μονόγραμμα"

Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν, μ' ακούς
Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ' ακούς
Το χαμένο μου αίμα και το μυτερό, μ' ακούς
Μαχαίρι
Σαν κριάρι που τρέχει μες στους ουρανούς
Και των άστρων τους κλώνους τσακίζει, μ' ακούς
Είμ' εγώ, μ' ακούς
Σ' αγαπώ, μ'ακούς
Σε κρατώ και σε πάω και σου φορώ
Το λευκό νυφικό της Οφηλίας, μ' ακούς
Που μ' αφήνεις, που πας και ποιος, μ' ακούς
Σου κρατεί το χέρι πάνω απ' τους κατακλυσμούς
Οι πελώριες λιάνες και των ηφαιστείων οι λάβες
Θα 'ρθει μέρα, μ' ακούς
Να μας θάψουν, κι οι χιλιάδες ύστερα χρόνοι
Λαμπερά θα μας κάνουν πετρώματα, μ' ακούς
Να γυαλίσει επάνω τους η απονιά, μ' ακούς
Των ανθρώπων
Και χιλιάδες κομμάτια να μας ρίξει
Στα νερά ένα ένα, μ' ακούς
Τα πικρά μου βότσαλα μετρώ, μ' ακούς
Κι είναι ο χρόνος μια μεγάλη εκκλησία, μ' ακούς
Όπου κάποτε οι φιγούρες
Των Αγίων
Βγάζουν δάκρυ αληθινό, μ' ακούς
Οι καμπάνες ανοίγουν αψηλά, μ' ακούς
Ένα πέρασμα βαθύ να περάσω
Περιμένουν οι άγγελοι με κεριά και νεκρώσιμους ψαλμούς
Πουθενά δεν πάω, μ' ακούς
Ή κανείς ή κι οι δύο μαζί, μ' ακούς
Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας και, μ' ακούς
Της αγάπης
Μια για πάντα το κόψαμε
Και δε γίνεται ν' ανθίσει αλλιώς, μ' ακούς
Σ' άλλη γη, σ' άλλο αστέρι, μ' ακούς
Δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας
Που αγγίξαμε, ο ίδιος, μ' ακούςΚαι κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ' άλλους καιρούς
Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ' ακούς
Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ' ακούς
Μες στη μέση της θάλασσαςΑπό μόνο το θέλημα της αγάπης, μ' ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ' ακούςΜε σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Μ’άκους
Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει -ακούς;
Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει -ακούς;
Είμ' εγώ που φωνάζω κι είμ' εγώ που κλαίω, μ' ακούς
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, μ' ακούς.

Ήρθα αναναιωμένη σήμερα και αποφάσισα να αλλάξω και ριζικά το blogoσπιτό μου.
Μία νέα αρχή σε όλα έμψυχα και άψυχα.Ό,τι περιστρέφεται γύρω από μένα μαζί με εμένα την ίδια αλλάζει ριζικά.Το ξέρω οτι αυτό κουράζει πολλούς αλλά δέιξτε κατανόηση ....

Η αλήθεια είναι οτι κουράζομαι εύκολα και βαριέμαι.Αυτό το παθαίνω και με ανθρώπους και πολύ περισσότερο με πράγματα γι αυτό και κατα μκαιρούς αλλάζω.

Από την άλλη αν βρω κάτι που με εκφράζει 100 τοις 100 μένω κολλημένη μια ζωή μαζί του.
Είναι μαι βδομάδα δύσκολη μια βδομάδα που πρέπει να πάρω σοβαρές αποφάσεις και όμως δεν νιώθω έτοιμη για κάτι τόσο μεγάλο.Νιώθω πότε πότε οτι μεγαλώνω και με πιάνει κρίση .....

Βλέπω τα δύσκολα να έρχονται και δεν είμαι έτοιμη να τα αντικρύσω.Τώρα θα μου πεις και ποιός είναι τη βρίσκεις τη δύναμη εκει που δεν το πέριμενεις και που δεν ήξερες οτι την είχες.

Δεν εχω σκοπό να ψυχοπλακωθώ θα μείνω όρθια και θα το αντιμετωπίσω..........


Καλή μέρα σε όλους και ...τα καλύτερα έρχονται(δεν το πιστεύω οτι το λέω εγω αυτό)

Τελικά τίποτα δεν είναι δεδομένο σε αυτή τη ζωή τίποτα δεν μπορείς να θεωρείς δικό σου ούτε πράγματα ούτε ανθρώπους

εχω αναγκη να εμπιστευτω εστω και εναν ανθρωπο με κλειστα ματια και δεν μπορω να εμπιστευω ουτε τον εαυτο μου πια

παντου βλεπω υπουλους ανθρωπους παντου βλεπω ζηλεια και κακια

προδοθηκα πολυ ασχημα πολυ αποτομα απο φιλη χρονων απο το πιο κοντινο μου ανθρωπο

Μένω εκτός,

θυμάμαι ονόματα

τρέχω με ταχύτητα φωτός

μένω εκτός,

σαν κάτι στόματα

που 'διωξε απ' τον κόσμο ένας λωτός

Τα βράδια μου τα εργένικα

τραγούδια λέω αρμένικα

θέλω να γυρίσω

μα ο παράδεισος κλειστός

ειμαι πολυ χαλια πολυ μπερδεμενη και αποσηντονισμενη δεν μπορω να το χειρηστω δεν ξερω δεν θελω

μεγαλωσα αποτομα απο κινησεις και αποφασεις αλλων και τα χτυπηματα ειναι δυνατα και δεν μπορω να τα αντεξω

καταστασεις που με γωνατιζουν με διαλυουν με κανουν να νιωθω πολυ αδυναμη πολυ λιγη μπροστα στους αλλους

Γυρίζω απ' τη νύχτα,

έρχομαι απόψε απ’ του καημού τη φυλακή

η απονιά του κόσμου και η αγάπη σου με στείλανε εκεί

εκεί που όποιος πάει τα βάσανα ξεχνάει

Τόσες μέρες, τόσες νύχτες, απ' τον κόσμο απουσίασα

το τραγούδι και τους φίλους για να γιατρευτώ θυσίασα

το ψέμα τ' αηδίασα

Γυρίζω απ' τη νύχτα,

από τον κόσμο έλειψα πολύ καιρό

με ξέχασαν οι φίλοι και συ δε μου φερες τσιγάρο και νερό

γυρίζω και γελάω κι όλους τους συγχωρνάω

εχω αναγκη να εμπιστευτω εστω και εναν ανθρωπο με κλειστα ματια και

δεν μπορω να εμπιστευω ουτε τον εαυτο μου πια

παντου βλεπω υπουλους ανθρωπους παντου βλεπω ζηλεια και κακια

γατι μου το κανες αυτο? γιατι μου γκρεμισες το κοσμο πανω που τον ειχα χτισει

με προδοσες και ας μην το ενιωσες

Περνάω δοκιμασία

με σκέψεις χωρίς ουσία

χαμένη κάθε ελπίδα

κι ο χρόνος μοιάζει παγίδα

Όλα αρχίζουν εδώ και τελειώνουν πάλι εδώ....

απογοητευτηκα πονεσα πιο πολυ απο καθε αλλη φορα αηδιασα και αδειασα ναι αυτο νιωθω ΑΔΕΙΑ κενη και δεν μπορω να το αντιμετωπισω

μεσα σε μια στιγμη με εστησες στο τοιχο και με μια σου μονο βολη πετυχες τη καρδια μου

ισως να μην καταλαβες τι μου εκανες ισως παλι και να ξερεις πολυ καλα τι κανεις

εγω ομως παγωσα.......

Αν τάχα δει μιαν ώρα αρχίτερα

μπορεί και να 'τανε καλύτερα

μα έτσι που το είδα αργότεραν

θα δεις που θα με βρούνε και χειρότερα.

Τη νύχτα που ο ήλιος βάραγε

εγώ τι να ζητούσα άραγε

στην άκρη μοναχός μου ξέμεινα

και πέρασαν κοντά δυο τρια τέρμινα.

Ε, ω, έ δώσαμε.

Ε, ω, έ τελειώσαμε.

ΑΛΛΑΞΑΜΕ ΛΟΓΩ ΑΝΟΙΞΗΣ ! ! !

Ο καιρός είναι ανοιξιάτικος και η διάθεση μας επίσης......

BLOGOΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ! ! !

Έχω προσκλήσεις για παιχνιδάκια και πολύ άργησα να ανταποκριθώ dee dee μου σε ευχαριστω για τις προσκλήσεις!

Και ξεκινάω με τα 7 κακά της μοίρας των άλλων(ελλατώματα)

* Ζήλεια: νομίζω το μεγαλύτερο βάσανο του χαρακτήρα μου και για μένα αλλά και για τους άλλους είναι οτι οταν με πιάσει δεν ελέγχομαι ζηλέυω και όταν μου δώσεις και την αφορμή τότε μαύρο φίδι που σε έφαγε

*Παρορμητισμός: Ένα ακόμα ιδίωμα του κατα τα άλαλ τέλειου εαυτού μου. Είμαι άνθρωπος αυθόρμητος λειτουργό για τη στιγμή λέω αυτό που σκέφτομαι χωρίς φόβο και με πάθος κάνω αυτό που σκέφτομαι τη στιγμή που το σκέφτομαι.
Εντάξει δεν είναι πάντα άσχημα τα αποτελέσματα αλλά τις περισσότερες φορές τρώω τα μούτρα μου, βέβαι οφείλω να ομολογήσω οτι δεν έχω σχεδόν ποτέ απωθημένα και δεν σκέφτηκα ποτέ "αν το είχα πει τι θα είχε συμβεί"?Το είπα και είδε τι συνέβη και αν δεν το είχα πει δεν θα είχε συμβει απολύτως τίποτα

*Νευρική: Δυστυχώς εκνευρίζομαι πολύ εύκολα και πολύ πιο εύκολα νευριάζω με αποτέλεσμα να μην μπορώ να ελέγξω τα νεύρα μου και σε συνδυασμό με το προηγούμενο χάνω σχεδόν πάντα το δίκιο μου γιατί απλά δεν εχω υπομονή να αφήσω τον εαυτό μου και τον άλλο να ηρεμήσεις και να το λύσω μετά Όχι τώρα όλα τώρα και "σντούπ¨στο τοίχο .

*Φωνακλού:Πω πω μην βρεθείς μπροστά μου όταν φωνάζω χωρίς μπαμπάκι για τα αυτιά γιατί κινδυνεύεις να κουφαθείς μιλάμε για τσιρίδα οχι αστεία αφού απορώ και εγω με τον εαυτό μου που τη βρίσκω τόση δύναμη ώρες ώρες

*Γκρινιάρα: Εντάξει το παραδέχομαι μ αρέσει να γκρινιάζω να νιαουρίζω και να "παραπονιέμαι" εύκολα και για πράγματα χαζά αλλά δεν το κόβω γιατί μ αρέσει....


Εντάξει δεν λέω άλαλ γιατί μόνο αυτά που διαβάζω με έπιασε κατάθλιψη.Τα μαύρα μου τα χάλια έχω ουφ!



Δεύτερο παιχνίδι να πω "σ'αγαπώ" με δυο τραγούδια

μμμ δύσκολο πολύ δύσκολο πώς να διαλέξω μόνο δυο...?λοιπόν για να δούμε.....

Στίχοι: Ρόνη Σοφού
Μουσική: Γιώργος Νιάρχος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρινέλλα

Είσαι εκείνος που μπορεί αγάπη να μου δώσει,
ώριμος άντρας και παιδί,
μια φλόγα δηλαδή.
Κι όμως ποτέ δεν έχεις δει τι μ' έχει αναστατώσει,
ποτέ δεν έχεις νιώσει τι μου συμβαίνει, τι.

Αχ, και να γινόμουν η αγάπη σου,
αχαχ, και να κοιμόμουν στο κρεβάτι σου,
αχ,να 'μουνα εκείνη που στά χέρια σου κρατάς,
αχ, και να μου λες πως μ' αγαπάς.

Είσ' ένα πάθος δυνατό,
κι όμως δεν το 'χεις μάθει,
πρόβλημα καθημερινό που μοναχή μου ζω,
σκέψη που καίει το μυαλό, μες στην καρδιά μου αγκάθι,
απ' τα ωραία λάθη που αξίζει ν' αγαπώ.




και ακόμα ένα από τον ένα και μοναδικό ερωτικό τραγουδιστή όλων των εποχών:


Στίχοι: Ανδρέας Νεοφυτίδης
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος

Είμαι τυχερός που έχω εσένα
πρώτη μου φορά είμαι τυχερός
όλες μου οι αγάπες ένα ψέμα
πριν γνωρίσω μάτια μου εσένα

Πρώτη φορά που νιώθω τόσο ερωτευμένος
πρώτη φορά μου χαμογέλασε η ζωή
μα δεν το λέω πόσο είμαι ευτυχισμένος
γιατί οι άνθρωποι ζηλεύουνε πολύ

Είμαι τυχερός που έχω εσένα
πρώτη μου φορά είμαι τυχερός
άλλαξε ο κόσμος πια για μένα
έβαλα φωτιά στα περασμένα

Πρώτη φορά που νιώθω τόσο ερωτευμένος
πρώτη φορά μου χαμογέλασε η ζωή
μα δεν το λέω πόσο είμαι ευτυχισμένος
γιατί οι άνθρωποι ζηλεύουνε πολύ