Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2007

ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ???



Δεν ξέρω αν αυτό που ζω είναι πάθος δεν ξέρω καν αν είναι λάθος(μαλλον αυτό το ξέρω αλλά δεν θέλω να το παραδεχτώ),δεν ξέρω που θα καταλήξει αυτή η ιστορία.Το μόνο που ξέρω είναι οτι μου κάνει κακό αλλά δεν μπορώ να τη σταματήσω νιώθω οτι αυτό που ζω δεν έχει κάνει το κύκλο του άρα δεν έχει έρθει και η ώρα να τελειώσει.

Κανονικά σαν δυνατός άνθρωπος που είμαι(εγω δεν το πιστεύω αλλά ετσι μου λένε)πρέπει να τελειώσω εγώ αυτό το παραμύθι όμως όσο και αν ψάχνω δεν βρίσκω πουθενά τη δύναμη.Κάποια στιγμή "ξυπνάω" βάζω μπροστά τον εγωισμό και λέω ενα τεράστιο και ηχυρό ΤΕΛΟΣ και προσπαθώ να το εφαρμόσω αλλά το μόνο που καταφέρνω είναι να μπλέκω περισσότερο το μυαλό και τη καρδιά μου και έτσι ξαναγυρνάω στο μπερδεμένο μου πρόβλημα να ψάχνω από την αρχή να βρω την αιτία του κακού και κατα συνέπεια και τη λύση του.

Είσαι κάτι σημαντικό για μένα αλλά και ταυτόχρονα κάτι κακό.Προσπαθώ να ζυγίσω τα πράγματα αλλά δεν ξέρω τι υπερισχύει τελικά το πάθος ή το λάθος?Τις μισές μέρες λεω "δε βαριέσαι προσπάθησε να κερδίσεις αυτό που ομίζεις οτι αξίζει" και τις άλλες μισες με πιάνει το παράπονο και "τι ασχολούμε και χαλιέμαι για κάποιον που δεν καταλαβαίνει την αξία μου ουφ πια κουράστηκα"

Και ναι αυτό είναι τελικά κουράστηκα και σιχάθηκα και τις δύο όψεις του νομίσματος αλλά ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω τον εαυτό μου πως λειτουργεί.Δεν μπορώ ούτε να φανταστώ τι θα γίνει στο τέλος αλλά πήρα μια σημαντική αποφαση...

ΘΑ ΠΑΩ ΚΑΙ ΑΣ ΜΟΥ ΒΓΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΚΟ

Άλλωστε πόσο κακό ακόμα μπορεί αν σου κάνει μια ερωτική ιστορία που σε κρατάει φυλακισμένη μέσα της τόσο που εσύ δεν θες πια να φύγεις.?