Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

ΤΑ ΧΑΑΑΑΠΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΡΕ



Η ώρα περασμένες 13:00 στο γραφείο.Η φίλη μου η βαρεμάρα μου χτύπησε όπως πάντα την πόρτα και σήμερα(στην ωρα της πάντα πιστή στο ραντευού της)μόνο που σήμερα εγω είμαι αλλού ταξιδεύω αλλού.

Ταξιδεύω και ονειρεύομαι μια ζωή ήρεμη ήσυχη χωρίς ίντριγκες χωρίς φωνές.Όλη μου η σκέψη αυτές τις μέρες είναι ο απογαλακτισμός μου από το πατρικό μου(με κλάυθμούς και οδυρμούς μάλλον)και η δεύτερη απόπειρα για συγκατοίκηση με το έτερον μου 1 μιση(εχει παχύνει τελευταίως η αλήθεια είναι αυτή).

Οι σκέψεις πολλές τα προβλήματα ακόμα περισσότερα όμως αυτή τη φορά μάλλον υπάρχει περισσότερη όρεξη και κέφι για να πετύχει αυτό που πάμε να κάνουμε.Τουλάχιστον από μένα υπάρχει περισσότερο πείσμα αυτή τη φορά.Πρώτα για μένα και μετά για να μπούμε στο μάτι όλων αυτών που παλεύουν ,τόσους μήνες με νύχια και με δόντια να μπουν ανάμεσα μας.

Όμως αυτή τη φορά, ο φόβος είναι μεγαλύτερος γιατί αυτή τη φορά δεν υπάρχει πια περιθώριο λάθους.Αυτή τη φορά καλέ μου πρέπει να πετύχει.Πρέπει να το οργανώσουμε σωστά και να το πιστέψουμε εμείς πρώτα από όλα.

ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΕΞΩ ΛΟΙΠΟΝ!!!

ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ ΚΥΡΙΟΙ ΝΑ ΠΑΤΕ ΑΛΛΟΥ(αντε τα νεύρα μου λέεεεμε)

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

ΓΙΑ ΠΕΡΑΣΤΕ....ΓΙΑ ΠΕΡΑΣΤΕ

ΑΝΟΙΞΑΜΕ και σας ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ και ΕΚΕΙ...!!



Το είχα ανοίξει και παλιά όμως τώρα κάπως μετατράπηκε το περιεχόμενο του.
Βρίσκω πολλές εικόνες κατα καιρούς που μου δημιουργούν διάφορα συναισθήματα επίσης τραβάω και εγω ερασιτεχνικά τοπία και εικόνες που μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον εκεί θα τα βρείτε όλα και θα μου πείτε και εσείς μια γνώμη για όλα αυτά που μου κεντρίζουν το δικό μου ενδιαφέρον.

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

Εντάξει η καταιγίδα πέρασε και ο ήλιος (με τα κοφτερα του δόντια βέβαια) βρήκε πάλι το δρόμο του.
Να δούμε που θα με βγάλει αυτή η ιστορία.Αυτό που εμπέδωσα για ακόμα μια φορά βέβαια είναι οτι όλα μα όλα τα πράγματα στη ζωη εκτός από τρόπο θέλουν και κόπο.

Αααα να μην το ξεχάσω γιατί τα νεύρα μου κορδόνια έχουν γίνει.Ζητείται διαμέρισμα μέχρι 60τμ ανθρώπινο κατοικίσιμο με αυτόνομη θέρμανση σε περιοχές Γέρακας Παλλήνη Ανθούσα Γλυκά Νερά
αααα και μέχρι 400€.

Έχω δει οτι χάλι κυκλοφορεί σε σπίτι(καλά σπίτια δεν τα λες αχούρια τα λες) και να προσπαθούν οι χαρούμενες σπιτονοικοκυρές να με πείσουν οτι είναι και χαριτομένα κιόλας.Υπόγεια και κάτω και όταν τολμούσα να ρωτήσω για πόρτα ασφαλείας με κοιτούσαν σαν εξωγήινο.
Και φυσικά ο κάθε παλαβός ζητάει όοοοοσα του λείπουν για να ολοκληρώσει το μηνιαίο εισόδημα του.

Γι αυτό σας λέω είμαι καλή κοπέλα και ήσυχη.Αν έχετε καμιά γνωστή καμια γειτόνισσα έστω καμια θεία βρε αδερφέ που να νοικιάζει κανένα ανθρώπινο δωματιάκι πείτε μου θα με σώσετε από την ψυχολογική κατάρευση.

Ψυχικό θα κάνετε.Την καλησπέρα μου !!

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

Ο ΠΑΛΙΟΣ ΜΟΥ ΕΑΥΤΟΣ

Και τώρα τι κάνεις?Πως προχωράς?
Ήμουν άνθρωπος των άκρων, χτύπαγα που λένε τη γροθια στο μαχαίρι πάντα.¨ημουν ανυπόμονη και απόλυτη.Ήμουν καλά και αγαπούσα πολύ τον εαυτό μου.
Κάτι γίνεται πάντα και όλα αλλάζουν γυρίζεις πίσω κοιτάς και αναθεωρείς. Πράξεις απόψειες σκέψεις και τρόπο ζωης.

Έτσι και εγώ άλλαξα για εναν άνθρωπο και μόνο για να μπορέσω να συμβαδίσω μαζί του.Δεν το μετάνιωσα ποτέ .Υπομονή :Λέξη άγνωστη για μένα στο παρελθόν , τώρα πια φίλη μου καλή.Μαζί κοιμόμαστε, μαζί ξυπνάμε. Και πάλι είμαι καλά και αυτή η πλευρά του εαυτού μου μου αρέσει. Η απόλυτη φύση μου έγινε πιο διαλακτική και αυτό μ΄αρέσει.

Όμως καμιά φορά νοσταλγώ τον παλιό μου εαυτό αυτόν που όταν έφτανε στη διασταύρωση, με θάρρος και αποφασιστηκότητα έπερνε την γεναία του απόφαση και προχωρούσε πιστή μεχρι το τέλος στην απόφαση της.Διάλεγε ενα δρόμο και χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος τον έφτανε μέχρι το τέλος.

Τώρα όμως κάθομαι στη διασταύρωση και ζυγίζω, υπολογίζω(μόνο χαρτί και μολύβι που δεν έχω βγάλει ακόμα)μετράω από δω μετράω από κει και ακόμα άκρη δεν μπορώ να βγάλω.
Ποιό δρόμο ν αδιαλέξω?Γιατί να τον επιλέξω?Πού θα με βγάλει και πόσο δύσκολο θα είναι να τον περπατήσω?

Όλα αυτά με μπερδεύουν χειρότερα.Βγαίνω από το σώμα μου και σαν πνέυμα με κοιτώ από μακρυά και τρομάζω.Βλέμα απλανές και προβληματισμένο.Μυαλό χίλια διαφορετικά κομμάτια.Και ενα κορμί έρμαιο περιμένει υπομονετικά την εντολή του που να πάει.

Μου λείπει ο παλιός εαυτός μου αυτός θα ήξερε τώρα τι να κάνει.Όμως δεν βρίσκω πουθενά που τον εχω κρύψει.

Όποιος λοιπόν τον διακρύνει πουθενά να του πει οτι δεν τον έχω ξεχάσει και είναι και αυτός κομμάτι μου.Και τώρα είναι η ώρα του να εμφανιστεί και να με σώσει...



update 14:42
χάλια χάλια χάλια χάλια έπιασε και βροχή και κλαίμε παρέα με τον ουρανό τώρα.
Τι ωραία δεν είμαι πια μόνη

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

ΚΑΙ ΕΚΕΙ

ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙΣ

ΟΤΙ ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ


ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥΣ............


Ο ΘΕΟΣ ΓΕΛΑΕΙ ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΣΧΕΔΙΑ

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ!!!

Και επιτέλους επέστρεψα είμαι καλά αλλά κάποια προβλήματα των τελευταίων μηνών μου τράβηξαν όλο μου το ενδιαφέρον.

Σιγά σιγά θα σας τα πω όλα προς το παρόν ήρθα να δηλώσω παρόν και να πω μια τεράσια ΚΑΛΗΜΕΡΑ


Υ.Γ brother είδες ήρθα εγω τελικά πριν τα χριστούγεννα!!!