Κ Α Λ Η Μ Ε Ρ Α ! ! !

Και καλή βδομάδα να έχουμε

Μερικοί από τους πολλούς καλλιτέχνες που βρίσκονταν εχθες στη συναυλία για το πράσινο στο καλιμάρμαρο.Το σύνολο 15 τραγουδιστές ένωσαν τις φωνές τους και μας ταξίδεψαν σε μέρη μαγικά.

Γύρω στα 10.000 άτομα βρίσκοταν εχθές εκεί και έμειναν μέχρι το τέλος εκστασιασμένοι.

Η βραδυά ήταν μαγική και κατάλληλη για ταξίδι νοερό.Δεν έχω λόγια να περιγράψω τα ακούσματα τις φωνές και την ανατριχίλα που αυθόρμητα πάθαινα ακούγοντας τη Φαραντούρη την Αλεξίου και πολλούς πολλούς πολλούς άλλους.

Είδα το μΜητροπάνο μετά από πολύ καιρό και αλήθεια σας λεω ήταν στα καλύτερα του.

Ο άνθρωπος απλά δεν υπάρχει ούτε η φωνή του ούτε τα γγυρίσματα του.Απλά υπέροχος αν και ξενέρωσα λίγο που βγήκε σαν άλλος "σταρ" τελευταίος στι μια τη νυχτα.Άξιζε όμως το κόπο.

Εκστασιασμένη λοιπόν σήμερα και μετα κόπων και βασάνων ξύπνησα το πρωί.Ο καιρός αρχίζει και πέρνει τη μουντάδα που του αξίζει και η μέρα αρχίζει και γίνετια χειμωνιάτικη.

Περιμένω λοιπόν πως και τι το Σαββατοκύριακο να χωθώ κάτω από ενα πάπλωμα τη Παρασκευή το απόγευμα και να βγω από κει (αναγκαστηκά) τη Δευτέρα το πρωι.Αυτός ο καιρός με ηρεμεί πολύ και με κρατάει σπίτι.

Δεν εχω όρεξη για βόλτες και ξενύχτια παρά μόνο για φαγητό και ο προορισμός μου πια είναι"όσο πιο ψηλά τόσο πιο καλά" βουνό και πάλι βουνό.

Σε ζεστά και "χουχουλιάρικα" μαγαζιά με καλό φαγητό και γλυκό κρασί.Ε τώρα αν εχει και μουσικούλα όχι δεν θα πω.

Όνειρα λοιπόν και σχέδια που θέλω πολύ να πραγματοποιηθούν.Νιώθω οτι βαδίζω στη καλύτερη φάση της ζωής μου και θέλω να κάνω τα πάντα τώρα.Αρκεί να είμαι μαζί του.

Υ.ΓΑς βάλω ενα τέλος σε αυτό το παραλλήρημα γιατί για τη συναυλία ήθελα να σας πω και αλλού με βλέπω να τραβάω.Την καλημέρα μου τη χειμερινή πια σε όλους σας και πολλά φιλία στα μούτρα.

Μόνο όταν είμαστε μαζί

ότι καημό και να χω

έχει η ζωή μου νόημα

και νιώθω πως υπάρχω

Και ναι λοιπόν μια ακόμη Δευτέρα που ξύπνησα με πολύ όρεξη και κέφι(πράγμα αδιανόητο για τις δικές μου δευτέρες)
Πέρασα ενα εκπληκτικό 3ήμερο ξεκούρασης ηρεμίας και γνωριμιών(τα μέλη της μέλουσας οικογένειας μου)(άουτς πως ακούστηκε έτσι?)

Άνθρωποι που με έκαναν παιδί τους μέσα σε λίγες μέρες που με έκαναν να νιώσω άνετα σαν να ήμουν σπίτι μου.Που με κέρδισαν από τη πρώτη στιγμή και που μου έδιωξαν κάθε φόβο και ανησυχία.

Τα πράγματα πάνε πολύ καλά και τα ευχάριστα έρχονται.
Στις γιορτές λοιπόν θα έχουμε αρραβώνες και ενα νεο ξεκίνημα για τη ζωη της artou

Το σπιτάκι μας το φτιάξαμε (αν και προσωρινό) και δεν ξεκολλάμε από κει.
Ζούμε τη καλύτερη φάση της κοινής μας και μη ζωής και κάνουμε σχέδια για το μέλλον.

Και πρώτη φορά το μέλλον είναι το αύριο το μεθαύριο και οχι σε εναν αιώνα και βάλε.
Τα σχέδια μου είναι κοντινά και πραγματοποιήσημα.



Και μια δημόσια είδηση και πρόσκληση για τη skorpina: Δεν έχω κουμπάρα τι λες είσαι μέσα?

Καθισμένη στο γραφείο και περιμένοντας να περάσει η ώρα για να φύγω γυρίζω στη blogoγειτονιά.

Αυτός ο μήνας τελικά έχει βυθίσει στη θλίψη πολύ κόσμο μαζί και μένα.Μια θλίψη χωρίς λόγο ύπαρξης, χωρίς αιτία και χωρίς προορισμό
Αν και ο καιρός δεν είναι μουντός αυτή η μελαγχολία έρχεται μόνη της όπως πάντα και χωρίς πρόσκληση.

Αν και καλά και χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα στο πίσω μέρος του μυαλού μου μια μουντάδα με κυριεύει τις τελευταίες μέρες.Μια προσμονή για το αβέβαιο αύριο και ενας φόβος συγχρόνως.
Τι έρχεται και αν θα μπορέσω να το αφομιώσω.

Τα πράγματα πάνε πολύ καλά επιτέλους και ως περίεργο ον νομίζω οτι ο κίνδυνος κρύβεται κάπου και εγω απλά δεν τον βλέπω.Μα έτσι είμαστε τελικά?Ψάχνουμε παντού τη "στραβή" και δεν ηρεμούμε ούτε λεπτό.Άγχος γρίνια μουρμούρα για το παραμικρό.

Έμαθα πολύ καλά να κλαίω σε σημείο που το έκανα συνήθεια.3 φορές την ημέρα μαζί με το καφέ, και τώρα που δεν μου χρείαζεται πια αυτή η συνήθεια εγω ψάχνομαι.

Τι που ποιός πότε και γιατί όλα γυρίζουν στο μυαλό μου και δεν μ αφήνουν να ζήσω αυτό που τόσο ξαφνικά παρουσιάστηκε και που τόσο καλό μου κάνει.Και εγω ψάχνω στις γωνίες κάτω από τα έπιπλα πίσω απο την πολυθρόνα να βρω και να ξορκίσω το κακό.

Γιατί θ αρθει το ξέρω το περιμένω.Αλλά περιμένοντας δεν ζω δεν βιώνω δεν απολαυμβάνω δεν ρουφάω τη ζωη.Και τι κάνεις εσύ για αυτό?Άνθρωπος θα είσαι και εσύ δεν μπορεί θα το χεις νιώσει και εσυ.


Αλήθεια έχει νιώσει ποτέ οτι τα πράγματα πάνε πολύ καλά και αυτό να σου προκαλεί μια ανησυχία κρυφή στο πίσω μέρος του μυαλού σου?Και πως το αντιμετώπισες?Πες μου και μένα ίσως βοηθήσει!!!

Τα λεφτά μου όλα δίνω για ένα tango

κι ένα άγγιγμά σου κάτω από το τραπέζι

Αδιάφορα τριγύρω μου να κοιτώ

Στο γυμνό λαιμό μου το χέρι σου να παίζει

Τα λεφτά μου όλα δίνω για μια βραδιά

για ρομαντικές φιγούρες πάνω στην πίστα

Να παραμερίζουν όλοι από τη φωτιά

που θα στέλνει το κορμί μας στο πρίμα βίστα

Τα λεφτά μου όλα δίνω για μια ζημιά

που θα κάνει άνω κάτω την λογική σου

θέλει τρέλα η ζωή μας και νοστιμιά

άμα θες να βρεις τις πύλες του παραδείσου

Μια γυναίκα ένας άντρας κι ένας θεός

ένας έρωτας θεός να μας σημαδεύει

Να σου δίνω τα φιλιά στων κεριών το φως

και να παίρνω αυτά που ο νους ας απαγορεύει

Τρέξιμο τρέξιμο πολύ
Να ξυπνήσεις το πρωι να ετοιμαστείς στο μπαμ(γιατι παλι αργησες να σηκωθεις)να φυγεις τρεχοντας για το γραφειο να μπεις στην Αττικη οδο(ουπς παλι μπλοκαρισμενη ειναι)

Εφτασες στο γραφειο τρεεεεεεεεχα τωρα 8 ώρες πανω κατω να ακους την καθε πα@$*@ρια του καθενα.

Χμ 6 η ωρα σχολασες τρεχα γρηγορα σπίτι μπανιο στα γρηγορα και τρεχα παλι για την απογευματινη δουλεια αυτη τη φορα

Ουφ κουραστηκα να βρεις χρονο για τον καλο σου για τους γονεις ασου για τους φιλους σου
και σιγα μην βρεις χρονο για σενα

Τι να κανω τι να κανω.Τρεχω βρε καλε μου να τα προλαβω ολα αλλα δεν με βλεπω να τα καταφερνω και ολοι παραπονα κανετε οτι δεν με βλεπετε οτι με χασατε οτι κουραζομαι οτι οτι οτι


Βρε λες να μην θελω εγω να καααααθομαι εσενα περιμενα για να μου το πεις?γργργργργ



Αντε καλη μερα να εχουμε