Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2007

Πάθος μου.......Λάθος μου





Σε θέλω σε ποθώ...


Είσαι κάτι περίεργο



δεν μπορώ να σε αποκαλέσω αγάπη δεν είσαι


ούτε έρωτας είσαι ίσως να μην ήσουν και ποτέ


Είσαι όμως πάθος είσαι κάτι σημαντικό για το κορμί για το μυαλό μου


πολλά έχουν αλλάξει και τιποτα δεν είναι όπως παλιά


όλα όμως είναι ίδια


με ζαλίζεις με μπερδεύεις


και με κάνεις ό,τι θες


και δεν εχω αντίδραση καμία οταν βρίσκομαι κοντά σου


παραδίνομαι χωρίς δεύτερη κουβέντα στη ματιά σου



και η ευθύνη όλη δική μου







Και πάω και αγαπάω
Αχ – τα πιο μεγάλα αγόρια
Την πόρτα τους χτυπάω
Μετά κοιμάμαι χώρια

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2007

Έχω απόψε ραντευού
ράντευού με σένα....

Βοήθειααααα εχω απόψε ενα πολύ κρίσημο ραντευού.Είναι ενα ραντευού για διελέυκανση ποοων παλιών καταστάσεων

Μου έχουν κοπεί τα πόδια ενω δεν πρέπει θα τον ξαναδώ μετά από πολλόυς μήνες και εχω τόσα να του πω

και είχα τόσα να σου πω
και άλλα τόσα να σου δείξω

Νιώθω πολύ δυνατή και έτοιμη για όλα αλλά φοβάμαι οτι την κρίσιμη στιγμή θα μου δεθεί η γλώσσα κόμπος όπως πάντα άλλωστε.

ουφ θα πάω και ας
μου βγει και σε κακο...

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007



Σήμερα η μέρα μου ξεκίνησε παράξενα όπως και οι προηγούμενες δηλαδή.

Εδώ και λίγες μέρες εχω μπεί στη διαδικασία να βρω τον ευτό μου και να τον βάλω σε μια τάξη γιατί το τελευταίο καιρό η κατάσταση είχε ξεφύγει της πορείας της.

Με απασχολεί όμως εδω και λίγες μερες ένα συγκεκριμένο θέμα.:Δεν εχω τίποτα δικό μου που να με χαρακτηρίζει
Δεν εχω αυτό που λέμε "το τραγούδι μου" δεν εχω αγαπημένο τραγουδιστή (είναι πολλοί )δεν εχω συγκεκριμένο άρωμα κάποια συνήθεια που να αντέχει στο χρόνο

Γενικά τα γούστα μου αλλάζουν κατα διαστήματα και αυτό δεν μου αρέσει καθόλου.Ζηλέυω τους ανθρώπου που τους καταλαβαίνεις από το άρωμα τους που τους θυμάσαι από την ατάκα τους και γενικά που σου μένουν στο μυαλό και τους συνδυάζεις με κάτι συγκεκριμένο.

Είμαι λοιπόν στη φάση να με χαρακτηρίσω.Να βρω ενα τραγούδι που να μου ταιριάζει και να μείνω πιστή σε αυτό.Να ψάξω ενα άρωμα που να με στιγματίσει και να γίνει δέυτερη μυρωδιά του κορμιού μου.Να βρω πράγματα που να μου αρέσουν και να μείνω πιστή σε αυτά

είναι ενα στοίχημα που εχω βάλει με τον ευατό μου και σκοπεύω να το κερδίσω.

όσο το σκέφτομαι βέβαι καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι και πόσο ψάξιμο θέλει όμως αυτή τη φορα΄σκοπεύω να τα καταφέρω.

Εσείς αλήθεια εχετε πράγματα που να σας έχουν στιγματίσει και να εχουν αντέξει στο χρόνο?
κάποιο τραγούδι κάποια ταινία κάτι τέλοςπάντων που να είναι δικό σας κατάδικό σας???

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2007

Λέξεις
χωρίς νόημα
χωρίς ουσία
Δεν με γεμίζει
τίποτα
πια
Ολοι μιλάνε
χωρίς να ακούνε
Όλα γίνονται
στο βωμό της
καθημερινότητας
Χωρίς ουσία
χωρίς λόγο
Δεν αντέχω άλλο
θέλω να κλείσω τα αυτιά μου
Θέλω να προστατέψω
τη ψυχή μου
Δεν θα την αφήσω άλλο
στα δόντια των αθλίων

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2007

Βδομάδα αποφάσεων

Η προηγούμενη βδομάδα ήταν μια αποτυχία από όποια πλευρά και αν την δεις.
Από την Πέμπτη είμαι συνέχεια έξω.Γυρνάω από τη δουλειά να κάνω ενα μπανάκι ακι εξω για καφέ.
Ο καφές δίνει τη θέση σε ενα χαλαρό ποτάκι και η το ενα ποτάκι φέρνει το άλλο και καταλήγω σπίτι νωρίς το πρωι


Ωραία δεν λεω δεν περνάω και άσχημα όμως δεν αποκομίζω και κάτι.Την Κυριακή το πρωι ξύπνησα και κατάλαβα οτι όλο αυτό με κουράζει με κουράζει πολύ.Κατάλαβα οτι βγαίνω απλώς και μόνο για να μην κατσω σπίτι και το μόνο που καταφέρνω είναι να καταστρέφω το στομάχι μου και να γυρνάω σπίτι με χάλια δι'αθεση γιατί άκουσα τραγούδια που με πονάνε και να μου θυμίζουν συνεχώς τα πάντα γύρω μου τη μοναξιά μου.


Έτσι λοιπόν ξημέρωσε η μέρα των αποφάσεων.Θα κάθομαι σπίτι μου και δεν θα βγαίνω παρα μόνο αν το εχω πραγματικά ανάγκη.Δεν θα μιλάω απλά καια μόνο για να μιλήσω παρά μόνο αν εχω κάτι να πω.
Συνεχίζω μια κατάσταση που με πονάει μόνο και μόνο επειδή φοβάμαι να κάτσω μόνη μου και να την ξεπεράσω.

Θα σταματήσω να αγχώνομαι για τους άλλους και να παίρνω μέσα μου οτι μ@*&κια μου λένε.
Θα υψώσω ενα τοίχος που δεν θα μπορεί κανεις να το περάσει παρα μόνο αυτοί που πραγματικά θα θέλουν να δουν τι κρύβεται από πίσω και μόνο όσοι βρουν το σωστό τρόπο να το γκρεμίσουν.

Μια νεα βδομάδα ξεκινάει με χαλαρή από μενα διάθεση και με πολύ πολύ αυτο κριτική και ορεξη να κλείσω όλες τις παλιές πληγές.


Καλή μέρα πέρα για πέρα





Υ.Γ Χρόνια πολλά στην dee dee μου αν και καθυστερημένα.Κοριτσάκι να είσαι πάντα καλά και πάντα να γελάς

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2007

Θέλει η ..... να κρυφτεί και η χαρα δεν την αφήνει

Μα και να θέλω να ησυχάσω δεν μπορώ η κακομοίρα.
Εχθές λοιπόν ήταν μια ακόμα νύχτα από αυτές που δύσκολα περνούν αποφάσισα λοιπόν να μην το βάλω κάτω και να βγω να το κλάψω(ναι ναι καλά διάβασες) εκτος σπιτιού.Πήρα λοιπόν μια φίλι και καταλήξαμε σε ενα κουτούκι στα Μελίσσια να πίνουμε τα κρασάκια μας και να ακούμε και τη μουσικούλα μας.

Γύρισα σπίτι νωρίς(το πρωί) έκανα ενα μπάνιο ενα καφε να συνελθω και κατευθείαν για δουλειά με πολύ κέφι και διάθεση.Έλα όμως που δεν μ αφήνουν να χαρώ ουτε στιγμή.

Ένα μπάχαλο στη δουλειά και τα νευρα μου τσατάλια από το πρωι.Και έχει και συνέχεια ...Χτυπάνε τα τηλ σαν τρελά να μου θυμήσουν οτι χρωστάω δυο κάρτες και ενα κινητό το οποίο επειδή εχω ξεχάσει να το πληρώσω μου το κόψανε κιόλας το οποίο σημάινει τέρμα η επικοινωνία με τον εξω κόσμο.


Γργργργ τα νεύρα μου λέμε.Αφήστε με λίγο να ησυχάσω μην χτυπάτε όλοι μαζί ρε παιδιά δεν αντέχω.
Νιώθω οτι βάλτωσα οτι δεν προχωράω παρακα΄τω είτε γυρνάω συνεχώς πίσω ή κάνω κύκλους γύρω γύρω.Πάντως μπροστα δεν κοιτάω.

Και τι λέει το ρητό? "Αν δεν κοιτάς εκει που θέλεις να πας ,θα πας εκεί που κοιτάς"
Κια μάλλον εχω πάρει λάθος δρόμο.Δεν εχω κίνητρα αυτή τη στιγμή στερεψαν τα όνειρα και δεν εχω τίποτα καλό στη ζωή μου από το οποίο να μπορώ να αντλήσω δύναμη.

Ουφ πάλι σας ψυχοπλάκωσα αλλά η φάση είναι δύσκολη και εγώ ακόμα περισότερρο.

καλό μας απόγευμα και ενα ακόμα πιο ήρεμο σαββατοκύριακο

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2007

μια γιορτή που μου προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα.Και αυτό βέβαια ανάλογα σε τι φάση με βρίσκουν οι γιορτές.
Μια πόλη φωτισμένη από άκρη σε άκρη με καταστήμετα ντυμένα στο ύφος που προστάζουν τα χριστούγεννα
Τα πάντα γύρω μας ντύνονται ανάλογα .Βιτρίνες μαγαζιά δέντα πλατείες και όλα αυτά σου δίνουν ενα χαρούμενο μνμ και πολύ γιορτινό

Αν και αποφεύγω το κέντρο τα τελευταία χρόνια λόγω κίνησης βαβούρας και πολυκοσμίας.Αυτές τις μέρες το αποζητάω σαν τρελή.Ερμού και κολωνάκι γαι καφέ και ψώνια.Να γίνεις ενα με το κόσμο να σπρωχτείς και ν α σπρώξεις.Να γεμίσεις τις τσάντες με μικροπράγματα χωρίς ουσία και χωρίς πραγματικά αν τα χρειάζεσαι αλλά "να μωρέ γιορτές είναι" λες και όλα συγχορούνται αυτές τις μέρες και πάνω από όλα τα πάντα επιτρέπονται.

Να στολίσεις το σπίτι σου αν κρεμάσεις τα λαμπάκια σου και να ξεφύγεις λίγο επιτρέπεται ακόμα και στο στολισμό κανείς δεν θα σε πει κιτς γιατί ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.


Αλλά εμένα αν και είναι οι αγαπημένες μου γιορτές μου προκαλούν ενα περίεργο feeling.Με ρίχνουν ψυχολογικά με μελαγχωλούν.Και φυσικά σε περιόδους που είμαι μόνη η κατάσταση μπορεί να γίνει τραγική.
Ετσι και φέτος όλοι εχουν προγραματίσει ταξίδι για τις γιορτές και εγω θα είμαι μόνη εδω.
Χωρίς οικογένεια(τώρα βρήκαν να φύγουν και αυτοί?)χωρίς σύντροφο με πολύ λίγους φίλους παρέα.

Θα στολίσω ετσι για το καλό που λένε και θα περάσω τις άγιες αυτές μέρες εξω από το σπίτι
γιτατί μόνη μου σε 120 τετραγωνικά χρονιάρες μέρες θα τρελαθώ και δεν απέχω και πολύ


Πολύ μου αρέσει πάντως που τα πάντα γύρω μου αρχίζουν και γίνονται γιορτινά.Πιστεύω να ακολουθήσει και η διάθεση μου.


ΤΗΝ ΚΛΑΗΜΕΡΑ ΜΟΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2007

"ΑΠΟΛΟΓΙΑ"

Να απολογηθώ λίγο για την αλλαγή μου την απότομη νιώθω οτι πρέπει να το κάνω

Περνάω δύσκολες μέρες στη δουλειά με πολύ ένταση και τεράαααστιο εκνευρισμό δεν εχω τη δυνατότητα να γράφω συνέχεια (προσωρινα) και δεν προλαβαίνω να απαντάω σε όλα τα σχόλια

περνάω όμως από τους περισσότερους και αφήνω δειλά δειλα ενα για.

Θα επανέλθω κάποια στιγμή με αναλυτική ενημέρωση και φοβερό ρεπορταζ.



προς το παρόν παω μια βόλτα στη blogoγειτονιά που τόσο μου έχει λείψει.



ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

ΕΛΕΟΣ ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΑΙ ΑΛΛΟ ΤΟΝ ΠΙΑΝΙΣΤΑΑΑΑΑΑΑΑ



πολύ ένταση στη δουλειά πολύ κακία στο κόσμο και όρεξη για καυγά όλοι οι υπόλοιποι εκτος από μένα
κουράστηκα δεν αντέχω άλλο αυτή τη κακοκαιρία στη ζωή μου θέλω και τον ήλιο μου που και που και ας καίει.αλλά έλεος όχι άλλο χαλάζι ρε παιδιά δεν το αντέχω και κυρίως όχι όλοι μαζί.Καθίστε στη σειρά πάρτε νουμεράκι και όλοι θα εξυπηρετηθείτε.


ΘΑ ΤΣΑΚΩΘΩ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΩΡΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΤΩΡΑ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ!!!



καλή βδομάδα σε εσάς γιατί η δική μου ξεκίνησε πολύ στραβά

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2007

Παρασκευή σήμερα και η διάθεση μου είναι χειρότερη ever.
Κάθομαι αναπαυτικά στην καρέκλα του γραφείου στο ενα χέρι το τσιγάρο δίπλα μου ο ζεστός καφές και πάμε..
Εχθές είχα μια σύγκρουση με ένα οικογενειακό μου πρόσωπο και πολύ χάλια ξύπνησα σήμερα.

Συγχύστηκα μάλωσα θύμωσα έκλαψα και στο τέλος έψαξα αν βρω το γιατί αλλά μάταια...
Είπαμε λόγια που πονάνε αλλά ίσως στο βάθος τους να κρύβαν μια μικρή αλήθεια...

Κάθισα και σκέφτηκα πολλά και για πολύ ώρα κούρασα το μυαλό μου το έστιψα όμως ακόμα δεν βρήκα την απάντηση

Από μικρή ως δυνατός χαρακτήρας τσακωνόμουν με όλο το κόσμο και δεν σήκωνα καμία αντίθετη από δική μου άποψη.Μαγαλώνοντας όμως κουράστξκα να τσακώνομαι και αναθεώρησα πολλά πράγματα ετσι λοιπόν έμαθα να μοιρίζομαι την καταιγίδα και να την "κοπανάω" λίγο πριν ξεσπα΄σει για να μην βραχώ και μέχρι σήμερα τα έχω καταφέρει καλά.

¨Οχι δεν αποφεύγω απλά φεύγω όταν η κουβέντα είναι ανούσια και ηλίθια.
Θέλω λοιπόν να βάλω σε μια βάση τη ζωη μου και σε ενα συγκεκριμένο τρόπο πλέυσης.
Τόσα χρόνια πήγαινα όπου φυσάει ο άνεμος όμως πια αυτό δεν με γεμίζει.Αποζητάω πια την ηρεμία τη γαλήνη την σταθερότητα και είναι πολύ δύσκολο τελικά να τη βρω

Εχω όνειρα και ελπίδες που δεν μ αφήνουν να πραγματοποιήσω.Προσπαθώ να κάνω ενα βήμα μπροστά και όλοι με τραβάνε πέντε βήματα πίσω.Σαν να μην θέλουν να με αφήσουν.Φοβούνται οτι αν ανοίξω τα φτερά μου θα με χάσουν ακι ίσως να μην είναι εντελώς αβάσιμο αυτό ίσως όμως και να είναι.Μα αν δεν το κάνεις πως θα μάθεις?


Όλοι μιλάνε εκ του ασφαλούς από τω τι έχουν δει τι έχουν ακούσει όλοι είναι πρόθυμοι να δώσουν συμβουλέ για το καλό σου(και ποιός το ξέρει το καλό μου αν οχι εγω η ίδια?)κανείς όμως δεν μιλάει βιωματικά....

Ζήσε λοιπόν την εμπειρία και μετα απλώς μοιράσου την με τους άλλους αλλά άσε και αυτούς αν βιώσουν τις δικές τους.



Ή στραβός είναι ο γυαλός ή στραβα αρμενίζω(δεν εχω καταλάβει ακόμα)

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

ΔΙΑΚΟΠΗ ΓΙΑ ΣΙΝΕΜΑ

EL GRECO
την είδα εχθες την ταινία και ενθουσιάστηκα.Φοβερές ερμηνίες και πολύ καλογυρισμένη.
Λαζόπουλος αν και δεν τη περίμενα τόσο καλή την ερμηνεία του παρόλα αυτά ήταν κρητικός με τα όλα του και πολύ απολαυστικός


Εγώ δεν τον ήξερα τον είδα πρώτη φορά σε αυτή τη ταινία και τον απόλαυσα στην κυριολεξία του ταίριαζε ο ρόλος και τον απογείωσε


μμμ Ματσούκα δεν μπορώ να πω οτι ήταν η καλύτερη της ταινία αλλά ήταν αρκετά καλή για μια τέτοια υπερπαραγωγή


Καλά δεν εχω λόγια να περιγράψω την τελευταία του ερμηνεία ως titsiano απλά καταπληκτικός με ουσία ότι έκανε αυτός ο άνθρωπος











Μια ιστορια του επους μια ανυποχωρητη καλλιτεχνη και μαχητης για την ελευθερια, Domenicos Theotokopoulos, γνωστη στον κοσμο ως «El Greco».
Οριστε τον 16 ο αιωνα, El Greco αναζητησης του για την ελευθερια, και αγαπη, κυμαινεται απο τα δικαστηρια της Κρητης και της Βενετιας να Τολεδο της Ισπανιας. Εδω θα βρισκεται αντιμετωπη με τη μεγαλυτερη αντιπαλο την Ιερα Εξεταση.
Ποτε δεν προβλεπονται στην υποστηριξη του αγωνα με τις εγκαταστασεις των ημερων του El Greco της ιστοριας ειναι ενα απο ασυνηθιστη ηρωισμο, την προδοσια, την αγαπη, την εξουσια και ενος αντρα και τη δημιουργικη του συνειδησης να ξεχωριζουν και να ξεπερασουν την αγνοια και τη βαρβαροτητα.
Μια εμπνευση που ζει σε αυτη την ημερα.

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2007


...........................................................................................................................................................


Πέρασας ενα όμορφο 3ήμερο χωμένοι ο ένας στην αγκαλιά του άλλου να προλάβουν να γεμίσουν να χορτάσουν στιγμές λες και αυτή ήταν η τελευταία τους μέρα

Το πίστευε πολύ αυτό το "Ζήσε το τώρα ξέχνα το χθες σαν να είναι η τελευταί ασου μέρα"και ετσι ζούσε πάντα όλη της τη ζωη .Βίωνε όλες τις στιγμές της με ένταση και όλα τα συναισθήματα με δύναμη.Αγαπόυσε ερωτευόταν παθιαζόταν ζήλευε πολύ μισούσε όλα έντονα.Όπως ακριβώς και η προσωπικότητα της έντονη και κυρίαρχη.

Δύσκολα μπορούσε κάποιος να σταθεί στο πλευρό της δεν άντεχε πολύ και γρήγορα έφευγε για κάτι πιο εύκολο.Ήταν δύσκολη και πολλές φορές δύστροπη.Με δυναμισμό και "τσαμουκά" που θα ζήλευαν πολλοί άντρες .

Μεγαλωμένη σε δύσκολες συνθήκες είχε μάθει να πατέι γερά στα πόδια της να κοιτάει τους ανθρώπους κατάματα και να μπορεί να κάνει ακόμα και την πιο δύσκολη κατάσταση απλή.

Δεν χρειαζόταν κανένα όλα τα μπορούσε όμως όσο μεγάλωνε ένιωθε μόνη στη κορηφή της ακι έριξε τους τόνους και άλλαζε ύφος μέρα με τη μέρα.Πιο ναζιάρα πιο γλυκειά πιο παιχνιδιάρα πιο γυναίκα πιο πιο ΘΗΛΥΚΟ ναι αυτό ήταν ... στα χέρια του τώρα ένιωθε τη θηλυκότητα που ποτέ κανένας άλλος δεν είχε καταφέρει να της βγάλει στην επιφάνεια.

Όχι δεν προσπαθούσε να την αλλάξει να της δείξει ήθελε οτι είναι ικανή για πολλά που ούτε εκείνη γνώριζε οτι είχε.
Ένιωθε δίπλα του ασφάλεια σιγουριά και εαν σίγουρο μέλλον.Όμως και εκείνος μετά από ενα χρόνο πια είχε δεθεί μαζί της την είχε αγαπήσει με όλη του την καρδιά την είχε ερωτευτεί όλο του το είνε.Την ποθούσε την σκεφτόταν συνέχεια τις ώρες(λίγες) που δεν ήταν μαζί.

Και εκείνος όμως σαν γνήσιος άντρας την είχε στα πούπουλα με τα δώρα της με τα ακριβά δείπνα στα πιο σικ εστιατόρια.Όχι δεν προσπαθούσε να την εντυπωσιάσει να της δώσει απλώχερα όλο το κόσμο ήθελε

Και εκείνη όμως πιο λαμπερή από ποτέ πιο χαρούμενη και πιο γεμάτη στεκόταν στο πλευρό του κερί αναμμένο.
Την ευτυχία τους ήρθε να συμληρώσει ο γάμος τους......


συνεχίζεται...

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2007

Ποτέ δεν της άρεσαν οι χωρισμοί φοβόταν το μετά .Τη μοναξιά φοβόταν άραγε πιο πολύ ή τον εαυτό της?Ούτε και εκείνη ήξερε.Και τώρα καθισμένη σε ενα καφέ στη παραλία να κλαίει για το χαμένο αυτό έρωτα.

Δίπλα της ο πιο σημαντικός άνθρωπος της ζωής της.Η φίλη που πάντα ήταν δίπλα της από παιδιά μετράει αυτή η φιλία και κανείς μέχρι σήμερα δεν μπορεσε να τις χωρίσει αυτές τις δύο.

"Μην κλαίς της είπε θα βρείς κάτι πιο δυνατό κάτι που να σου αξίζει αυτό δεν άξιζε για σένα"

Ναι αλλά εγω αυτόν θέλω αυτόν.....αγαπαώ?(ακόμα και εκείνη αναρωτιέται ακόμα)
Δεν μπορούσε πάλι από την αρχή αντε το φλερτ αντε τα πρώτα ραντευού να τον γνωρίσεις τον άλλον να τον μάθεις συνήθειες χούγια όλο αυτό της φαινόταν βουνό.


Και το κυριότερο όταν θα την πλησίαζε όταν θα την ακουμπούσε πως θα ένιωθε τον ξένο αυτό που ερχόταν να την κατακτήσει.


Έτσι ένιωθε πάντα οτι όλοι έπερναν και ενα κομμάτι του εαυτού της μαζί τους όταν έφευγαν.

Και έτσι πέρασαν δυο χρόνια.Μέτρια με πολύ κλάμα και με ατελείωτες νύχτες.Να διψάει το νεανικό κορμίτης για έρωτα για αγάπη.Για ένωση να αποζητά ενα άλλο κορμί δίπλα της.

Τον ονειρευόταν κάθε βράδυ έτσι όπως εκείνη τον ήθελε.Με μία λέξη ΑΡΣΕΝΙΚΟ να την κρύβει στη αγκαλιά του και να μην φοβάται τίποτα να την κοιτάει βαθυά μέσα στα μάτι ακια να λιώνει από έρωτα από αγάπη.

Ήταν μια νύχτα από αυτές τις βαρετές που το μόνο που ήθελε ήταν να κάτσει σπίτι μόνη παρέα με τις σκέψεις της.

Και όμως πήγε στο ραντευού που είχε με τη κολλητή της.σε ενα ωραίο εστιατόριο στο κέντρο της Αθήνας.

Παλιό κτήριο με μπαρόκ στυλ που θύμιζε μια άλλη εποχή.


Ήταν όλοι εκει και την περίμεναν.Η Άννα(η κολλητή) ο Κώστας (ο φίλος της)και Εκείνος.
Ηταν ο Αλέξανδρος και ήταν ο αδελφός του Κώστα.Φανερό το "προξενιό" της φίλης για να μην είναι άλλο πια μόνη της τις νύχτες.


Οι ματιές τους συναντήθηκαν (και ήταν σαν να γνωρίζωνταν από παλιά)μόλις πλησίασε το τραπέζι τους.Έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις και ξεκίνησαν τη βραδυά τους.
Ήταν η πρώτη φορά μετά από χρόνια που έπιασε τον εαυτό της να ενδιαφέρεται φενερά για υτό τον άντρα.

Και εκείνος όμως την κάρφωνε με τη βαρυά αντρίκια ματιά του.

Μελαχροινός γύρω στο 1,90 με παρουσία ενδιαφέρουσα και έντονο ζεστό βλέμμα.Συζητούσαν σχεδόν μόνο οι δυο τους φανερά αγενής ως προς τους υπόλοιπους που κρυφοχαίρονταν για την επιτυχημένη γνωριμία που είχαν "σκαρώσει"
Και έτσι ξεκίνησε η ιστορία τους βγήκαν την επόμενη και την επόμενη και την επόμενη......


Αποφάσισαν να κάνουν την πρώτη τους εκδρομή.Η σχέση τους πια μετρούσε ήδη δυο μήνες όμως ακόμα δεν του είχε δωθεί αν και ήθελε ..ήθελε πολύ.¨Ομως ο φόβος του μετά την κρατούσε πίσω.Έτσι συνομοτικά με τη φίλη της κανόνισαν το 3ήμερο να πάνε κάπου ρομαντικά ήθελε η πρώτη τους φορά να είναι ιδιαίτερη και για αυτόν αλλά κυρίως για εκέινη.Δεν ήταν πια κοριτσάκι όμως ήταν ακόμα ρομαντική και παιχνιδιάρα όπως όταν ήταν παιδί.


Μπροστά στο τζάκι του υπέροχου δωματίου σε ενα σαλε κάπου στα βουνα με ενα ποτήρι κόκκινο κρασί καθόταν και τον περίμενε.Είχε βγει για τσιγάρα πριν λίγο ενω εκείνη κοιμόταν ή τουλάχιστον έκανε οτι κοιμόταν.


¨Ηταν η κατάλληλη ευκαιρία.Τώρα ήταν σίγουρη πια τον ήθελε τον ποθούσε όλο της το κορμί η ψυχή και το είναι της.

Φουντωμένη και με παιχνιδιάρικη διάθεση ήταν πια έτοιμη για όλα....


Γύρισε και την βρήκε ξαπλωμένη στην κόκκινη φλοκάτη μπροστά στο τζάκι.Πολλά πέρασαν από το μυαλό του για μια στιγμή όμως ο φόβος ήρθε πάλι.Δεν τον είχε αφήσει να την πλησιάσει πάντα τον έκοβε με το τρόπο της και εκέινος το σεβόταν και την περίμενε.


Την περίμενε αυτή τη στιγμή μέρες.


Την πλησίασε αργά και με το κορμί του να ξεχυλίζει πάθος και έρωτα.Οι ματιές και των δυο πέταγαν φωτιές.Φλόγες πιο δυνατές και από αυτέ που πέταγε πίσω τους το τζάκι.Την έγδυσε με τα μάτια πρώτα να την χορτάσει και μετά με τα χέρια του σιγά σιγά ξεκίνησε να εξερευνεί το κορμί της.


Εκείνη παγωμένη και αμήχανη στην αρχη σχεδόν ανύπαρκτη.Ξαφνικά όμως και μόλις τα χείλη του πλησίασαν τα δικά της εκείνη φούντωσε(όπως ακριβώς και στα όνειρα της) έλιωσε στα χέρια του και αφέθηκε στην εμπειρία του.




Γυμνοί πια και οι δύο να κάνουν έρωτα.Εναν έρωτα άγριο στην αρχή σαν τα λιοντάρια να προσπαθούν να επιβληθουν ο ένας στον άλλο όμως σιγά σιγά γλύκαναν και οι δυο.Τη φιλούσε παντού και δεν του έφτανε ήθελε και άλλο .Σαν μικρό παιδί πια στα χέρια της αφηνόταν για να λιώσει στα χάδια της.


Και εκείνη σαν γνώριμοι από παλια τον ένιωθε τον καταλάβαινε απόλυτα και του έδινε οτι λαχταρούσε το κορμί του.Αυτή ήταν η δική της απόλαυση να τον ικανοποιήσει ψυχικά και σωματικά.




Και έκανα έρωτα όλο το βράδυ ξανά και ξανά μέχρι που τους βρήκε το ξημέρωμα εξουθενωμένους και γεμάτους συναισθήματα ξεχασμένα.




όπως και στα όνειρα της.....










συνεχίζεται....

ΘΕΛΩ ΚΙ ΑΛΛΟ

Λίγες ακόμα φωτογραφίες για αυτόν τον υπέροχο ξενώνα


























































Το κάθε δωμάτιο έχει αντί για νούμερο δική του ξεχωριστή ονομασία και το κάθε ενα με δικό του ύφος διαφορετικό από όλα τα άλλα.Το συνιστώ τρέξτε όλοι με παρέα...




Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007

ΑΡΑΧΩΒΑ μέρος 1

Πέμπτη βράδυ και εγω με εναν φοβερό πονοκέφαλο σπίτι και χαζεύω τηλεόραση.
Χτυπαέι τηλ η κολλητή μου έλα ελα (σε ενα μπαράκι κάπου κοντά)να πιούμε ενα ποτό να νιώσεις καλύτερα

Α: Τι καλύτερα ρε τρελό κομμάτια θα γίνω
Φ:Έλα σου λέω ενα ποτάκι μόνο και μετά σπίτι
Α: Δεν μπορώ τώρα που να ντύνομαι ασε με στα χάλια μου βαριέμαι
(και πετάει την ατάκα που με τρομοκράτησε πραγματικά)
Φ:Αν δεν έρθεις δεν σου ξαναμιλάω(μπρρρ τρόμαξα)
Α: Ωχ αλήθειά?Καλά καλά έρχομαι μη φωνάζεις

Ντύνομαι κούτσα κούτσα και παώ...
Τι να δω μια παρέα γύρω στα δέκα άτομα να περιμένουν όλοι εμένα(άγνωστο ακόμα το γιατί)
Να μην στα πολυλογώ ήπιαμε χορέψαμε και φύγαμε στις 5 το πρωι όλοι όρθιοι και εγω με εναν πονοκέφαλο παραπάνω και ενα λαιμό χωράφι από τα τσιγάρα να πάμε για φαι πριν τον ύπνο

Πετάει λοιπόν ενας φίλος την ατάκα:<Λοιπόν όπως είμαστε φύγαμε για Αράχωβα?>

ε?οιθτ ?*&#@(? τι λέει ο άνθρωπο τέτοια ώρα?
και επειδή από κει και κάτω δεν κατάλαβα τι έγινε το μόνο που θυμάμαι είναι οτι βρέθηκα σπίτι ξημερώματα παρασκευής να μαζεύω πράγματα να βάζω τη βαλιτσούλα στο πορτ παγκαζζζζ και να ξεκινάω 7 το πρωι για αράχωβα 4-5 αυτοκίνητα κομβόι..

Εγω στο πίσω κάθισμα να μουρμουράω και να γκρινιάζω για το που πάμε και τι θα πω στη δουλειά και εκτος αυτού είμαι ΑΡΡΩΣΤΗ και γιατί με τραβάτε στα βουνά(με το ζόρι....)?

Παραθέτω λοιπόν φότο για να δείτε πόσο άθλια πέρασα!!!!

Υ.Γ η αλήθεια είναι οτι δεν βγήκα καθόλου από το δωμάτιο 1.για να μην γίνω χειρότερα και 2.δεν βγαίνεις από αυτά τα δωμάτια ακόμα και να θες
το ενα δωμάτιο από τα τρια που είχαμε κλείσει...
ο επάνω όροφος του ίδιου δωματίου

το κρεβάτι μουουουουο κατω όροφος του δωματίου μουτο μπάνιου μουουου

Η Ρ Θ Α Α Α Α Α Α


Ήρθα αναγκαστικά λόγω δουλειάς γιατί είμαι πολύ χάλια ακόμα.
Πέρασα ενα φοβερό ΣΚ στο κρεβάτι ψάχνωντας κάτω από τα παπλώματα πότε τα χάπια πότε τα χαρτομάντηλα και πότε το θερμόμετρο
Επειδή όμως πρέπει να κάνω και καμια δουλειά μιας και ήρθα σας αφήνω να μου πείτε την πρώτη καλημέρα και επανέρχομαι σε λίγο με ανάλυση ΣΑββατοκύριακου
Άντε και καλή βδομάδα να έχουμε

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2007

ΤΑ ΧΑΠΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΑΞΙ ΝΑ ΦΥΓΩ



Ουφ χάλια ξύπνησα σήμερα ζαλάδα λέμε και όλα γύρω μου γυρίζουν(που λεει και ο ρουβάς)

Με το ζόρι σηκώθηκα από το κρεβάτι με τα χίλια ζόρια ήρθα στη δουλειά και τώρα ετσι και κάνω οτι σηκώνομαι από τη καρέλκα βρίσκομαι φαρδιά πλατιά στο πάτωμα.

Δεν ξέρω τι εχω γιατρέ αλλά οτι και αν εχω είναι εκνευριστικό .Λόγω δουλειάς δεν μπορούσα να μείνω σπίτι αλλά και που ήρθα τι κατάλαβα?

Τα μαύρα μου τα χάλια έχω.Τι πορτοκαλάδες πίνω τι τυρόπιτες τρώω τίποτα από το κακό στο χειρότερο.Και επειδή δεν μπορώ να μείνω ετσι με σταυρωμένα τα χέρια θα θέσω παιχνιδάκι για να μου φτιάξει η διάθεση...

ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Συνδυάστε ένα τραγούδι με μία εποχή με μία φάση της ζωής ή με κάποιον άνθρωπο(μέχρι πέντε επιλογές)ρίχνω πάσα να ξεκινήσει το παιχνίδι και εγω θα ανεβάσω σχετικό Post σε λίγο.

Εσείς ξεκινήστε όμως

*dee dee

*mauve

*maya

*κυβέλη

*φάβα

*μαρία λεμονάτη

*Talisker

***και όποιος άλλος το βρίσκει ενδιαφέρον και θέλει να συμμετέχει

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2007

ΜΕΤΡΟ


ΤΕΛΕΙΑ-ΦΟΒΕΡΗ-ΚΑΤΠΛΙΚΤΙΚΗ

Η ώρα 21:30 καθισμένοι στο τραπέζι μας και με ενα μπουκάλι ήδη μισοάδειο(είχαμε πάει από νωρις για να είμαστε σίγουροι οτι δεν θα χάσουμε ούτε λεπτό της) και με ενα τσιγάρο στο χέρι ξαφνικά τα φώτα σβήνουν και μπροστά μας εκείνη...


Η βραδυά πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε με ήχους αγαπημένους.Ένα πρόγραμμα για όλους.Ερωτευμένους χωρισμένους πονεμένους και μη για κλάμα αλλά και χαμόγελο.
Σίγουρα πάντως όλα της τα τραγούδια μπορούν ανα συνδυαστούν με μια φάση της ζωής μας.
Εμένα με ταξίδεψε σε πολλές εποχές και σε παλιούς έρωτες έκλαψα χωρισμούς θυμήθηκα φίλους και ξεχασμένα συναισθήματα.
Δεν έχω άλλα να πω γιατί θα προδώσω τη μαγεία της παράστασης της Τάνιας...
Θα σας αφήσω με ενα τραγούδι της για παρέα..
ΕΡΗΜΙΑ

Όλες οι ελπίδες φύγαν πια για μένα
Κι έμεινα μονάχη πάλι στους καιρούς
Με δυο μάτια από θλίψη φορτωμένα
Κι από δεκαπεντασύλλαβους λυγμούς
Πού να βρω κουράγιο τώρα να γυρίσω
Που το σπίτι θα'ναι κρύα φυλακή
Ποιους ερωτικούς ψαλμούς να ψιθυρίσω
Που δεν θά΄σαι δίπλα μου ποτέ εσύ
Πού να βρω το χρώμα πάλι της φωνής σου
Για να βάψω τον καιρό της ερημιάς
Πώς να ζωντανέψω πες μου τη μορφή σου
Αφού ξέρω πως εσύ πια δεν μ΄αγαπάς
Πάει φύγαν τα πουλιά στην εξορία
Κι η καρδιά μου είναι πάρκο αδειανό
Μες στων τραγουδιών μου ζω την αγωνία
Κάθε μέρα ψάχνω αγάπη για να βρω

S T O P


ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ! ! !
αναρτήθηκε ενα παιχνίδι στο οποίο συμμετείχα και εγω και αυτό δεν φάνηκε σωστό σε κάποιους .Δεν νιώθω την ανάγκη να δικαιωλογηθώ για κάτι.Νιώθω όμως την ανάγκη να βάλω κάποια πράγματα στη θέση τους και να διαφιλάξω κάποιους που θεώρησαν οτι απειλήθηκαν.
Είναι φυσικό οτι δεν μπορούν και δεν θέλουν ολοι να συμμετέχουν σε όλα.Ακούστηκαν λοιπόν διάφορα σχόλια τα οποια ισως ήταν απρεπή.Θα ήθελα λοιπόν να σας πω οτι δεν παρεξηγώ κανέναν που μπορεί να είχε αντίθετη άποψη με αυτό το παιχνίδι και είναι δικαίωμα του καθενος να εκφράζει ελεύθερα την γνώμη και την άποψη του.
Ένα τεράστιο συγνώμη σε όσους ενιωσαν αδικιμένοι και ενα ενα συγνώμοι επίσης σε όσους χτυπήθακαν από σχόλια άλλων χωρίς λόγω...
ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΗ

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2007

ΣΤΗΝ ΦΑΒΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ





ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΦΑΒΟΥΛΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕΓΑΛΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΜΕ ΜΑΥΡΑ ΜΑΛΛΙΑ(δεν είναι της μόδας πια τα άσπρα)ΠΑΝΤΟΥ ΝΑ ΣΚΟΡΠΙΖΕΙς ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΛΕΝΕ......(οτι θέλουν)











Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2007

ΦΙΛΕ



Ποιος είσαι, φίλε

δε σε ξέρω, φίλε

πες μου τ' όνομά σου

άλλα λόγια δε ρωτώ απόψε.


Τσιγάρο, φίλε

τη φωτιά σου δως μου

κάθισε κοντά μου

λίγο έτσι για να ζεσταθώ απόψε.


Κι αν κλάψω, φίλε

θα 'ναι που 'μαι μόνη

και φοβάμαι, Θέ μου δείχνω μα δεν είμαι δυνατή.


Τα φώτα σβήσε

και την πόρτα κλείσε

πλάι σου θα πέσω πέτρα στο νερό και ας χαθώ απόψε.


Τρομάζω, φίλε φλόγα η ματιά σου,

άγγελε της νύχτας

στις φτερούγες σου θα μπω απόψε.


Ρωτάς ποια είμαι

ποια στ' αλήθεια είμαι

να που κάποιο ψέμα

πρέπει να βρω πάλι για να πω απόψε.


Μη φεύγεις, φίλε λίγο ακόμα μείνε

πώς φοβάμαι, Θέ μου δείχνω μα δεν είμαι δυνατή.


Αντίο, φίλε

μόνη τώρα μένω

κάποιο τρόπο θα βρω για να ξεχαστώ και πάλι απόψε,

φίλε.....


(ΤΑΝΙΑ ΤΣΑΝΑΚΛΙΔΟΥ)


Αφιερωμένο στον Κωσταντίνο με όλες μου τις ευχές για μια όμορφη γενέθλια μέρα

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2007

Μ ΑΚΟΥΣ?

Είναι περίεργες αυτές οι νύχτες.

Δεν θελω να βγω να παω πουθενά

Δεν θέλω να δω κανεναν...

Όλα μου θυμίζον εκείνον και ας μην θέλω εγω να τον θυμηθώ

Ζηλεύω τα ζευγάρια

Χαζεύω τους περαστικούς και ψάχνω στο βλέμα τους να βρω τον δικό τους καημό

Γιατί εχουν δεν μπορεί


Μου λείπεις μ ακούς?
Σ αγαπάω ακόμα μ ακούς

Δεν το θέλω μ ακούς?
Με πονάει μ ακούς?

Εσυ με πονας ακόμα και με την απουσία σου τόσο όσο και με την παρουσία σου


Μ ΑΚΟΥΣ?

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2007

ΓΕΝΕΘΛΙΑ

ΣΗΜΕΡΑ Η mAuVe ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΡΕΞΤΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΤΗΣ ΠΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΑΣ!!

Ενα λουλούδι σου χαρίζω για να είναι ο δρόμος σου στρωμένος με λουλούδια...










Μια καρδια όλο αγάπη για σενα

Μια νεραιδα να σε προσέχει σου στέλνω!!