ΜΕΤΡΟ

ΤΕΛΕΙΑ-ΦΟΒΕΡΗ-ΚΑΤΠΛΙΚΤΙΚΗ

Η ώρα 21:30 καθισμένοι στο τραπέζι μας και με ενα μπουκάλι ήδη μισοάδειο(είχαμε πάει από νωρις για να είμαστε σίγουροι οτι δεν θα χάσουμε ούτε λεπτό της) και με ενα τσιγάρο στο χέρι ξαφνικά τα φώτα σβήνουν και μπροστά μας εκείνη...

Η βραδυά πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε με ήχους αγαπημένους.Ένα πρόγραμμα για όλους.Ερωτευμένους χωρισμένους πονεμένους και μη για κλάμα αλλά και χαμόγελο.

Σίγουρα πάντως όλα της τα τραγούδια μπορούν ανα συνδυαστούν με μια φάση της ζωής μας.

Εμένα με ταξίδεψε σε πολλές εποχές και σε παλιούς έρωτες έκλαψα χωρισμούς θυμήθηκα φίλους και ξεχασμένα συναισθήματα.

Δεν έχω άλλα να πω γιατί θα προδώσω τη μαγεία της παράστασης της Τάνιας...

Θα σας αφήσω με ενα τραγούδι της για παρέα..

ΕΡΗΜΙΑ

Όλες οι ελπίδες φύγαν πια για μένα

Κι έμεινα μονάχη πάλι στους καιρούς

Με δυο μάτια από θλίψη φορτωμένα

Κι από δεκαπεντασύλλαβους λυγμούς

Πού να βρω κουράγιο τώρα να γυρίσω

Που το σπίτι θα'ναι κρύα φυλακή

Ποιους ερωτικούς ψαλμούς να ψιθυρίσω

Που δεν θά΄σαι δίπλα μου ποτέ εσύ

Πού να βρω το χρώμα πάλι της φωνής σου

Για να βάψω τον καιρό της ερημιάς

Πώς να ζωντανέψω πες μου τη μορφή σου

Αφού ξέρω πως εσύ πια δεν μ΄αγαπάς

Πάει φύγαν τα πουλιά στην εξορία

Κι η καρδιά μου είναι πάρκο αδειανό

Μες στων τραγουδιών μου ζω την αγωνία

Κάθε μέρα ψάχνω αγάπη για να βρω