Παρασκευή 3 Αυγούστου 2007

Για τις μανούλες

Είχα μεγάλη ανάγκη κάποια στιγμή στη ζωή μου να μπορέσω να εκφράσω αυτά που νιώθω για τη μανούλα μου! Μάνα μια λέξη χιλιοειπωμένη από το κάθε στόμα, είτε από ανάγκη ή από αγάπη ή έτσι χωρίς λόγω και αιτία. Πόσες φορές μου έχει έρθει η ανάγκη να βγω να φωνάξω πόσο δίκιο κρύβουν πάντα όλες οι κουβέντες σου. Μα πως γίνεται? Μεγάλωσα πια και όμως ακόμα δεν κατάλαβα πως μπορείς κάθε φορά να βρίσκεις τη λύση όταν εγώ δεν μπορώ καν να προσδιορίσω το πρόβλημα. Πως βρίσκεσαι πάντα τη κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο σημείο? Συγνώμη που τόσα χρόνια δεν μπορούσα να σου δείξω όπως ήθελα τι νιώθω για σένα. Σε εκτίμησα τώρα. Τώρα που δεν σε έχω δίπλα μου και όμως τώρα σε έχω πιο πολύ ανάγκη από κάθε άλλη φορά ...Σ' ευχαριστώ για όσα μου έμαθες, για όσα μου έδειξες, για όσα.... για όσες σκανταλιές μ' άφησες να κάνω δήθεν χωρίς να το καταλάβεις. Ήσουν πάντα τόσο διακριτική που πότε δεν μου είπες ότι το ξερες πριν καν το σκεφτώ εγώ





Σ' αγαπώ