Σήμερα δεν έχω καμία διάθεση να γράψω κάτι συγκεκριμένο έχω πολλά στο μυαλό μου αλλά ανάκατα
Δεν μπορώ να τα γράψω έτσι βέβαια γιατί δεν θα τα καταλάβει κανείς και θα έχουμε πρόβλημα συνενόησης.
Αυτό το καιρό εχω χάσει τη διάθεση μου το κέφι και τη χαρά μου (και να φανταστεις οτι μέχρι χτες μόνο κραγιόν έχανα)
δεν έχω όρεξη να βγω από το σπίτι αλλά δεν μπορώ να κάτσω μέσα πνίγομαι.Αν βγω δεν θέλω να δω κανέναν γιατί όλοι με ρωτάνε για εκείνον και δεν εχω διάθεση να εξηγώ άλλο πια τι νιώθω και γιατί αλλά αν δεν μιλήσω και σε άνθρωπο θα μου στρίψει το νιώθω.
Το πρωί που ξυπνάω δεν θέλω να έρθω για δουλειά και ψάχνω απεγνωσμένα μια καινούργια δικαιολογία αλλά την τελευταία στιγμή αποφασίζω οτι πρέπει να πάω(θα μου κάνει καλό λεω).
Το μόνιμο θέμα συζήτησης πια είναι εκείνος και μόνο εκείνος δεν μπορώ άλλο κουράστικα , ναι αλλά εγω θέλω να το συζητάω συνέχεια.
Δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει μήπως χρειάζομαι βοήθεια ειδικού(ψυχίατρου,οδοντίτρου,παθολόγου) κάτι βρε παιδί μου αν μου ταρακουνήσει λίγο τον εγκέφαλο(πρέπει ναυπάρχει ακόμα δεν μπορεί)
Όλοι είναι κρυμένοι στα δικά του προβλήματα και ο καθένας στις δικές του σκέψεις όμως όλοι έχουν κάτι να σου πουν σαν πιο έμπειροι(μμμμ ασχολίαστο) σαν πιο μεγάλοι(τη τύφλα σας ξέρετε) επειδή ίσως τα έχουν βιώσει(ξεχάσατε τι κάνατε εσείς όταν τα ζούσατε?)αλλά κανείς δεν έχει τη διάθεση να καταλάβει αυτό που εγω τους λέω τον τρόπο με τον οποίο εγω το βλέπω σωστο(οχι είπαμε δεν είναι σωστό όλοι το λένε)το πως θέλω εγω να το νιώθω και το αν εχω εγω αντοχές να το παλέψω.
Ουφ κουράστηκα να προσπαθώ να πείσω τους πάντες οτι αυτό που ζω είναι το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου αλλά και το μεγαλύτερο πάθος και έτσι θέλω να το βλέπω εγω.
ΠΑΘΟΣ_ΛΑΘΟΣ
