Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

ΚΑΘΕ ΠΕΡΥΣΙ ...ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

(Αυτός ο τίτλος μου θυμίζει κάτι αναδρομές που έκανε παλιά ο Παπαδάκης στο Καλημέρα Ελλάδα (αχ δεν είμαι καλά))




Διάβαζα σήμερα αναρτήσεις περσυνές ακριβώς πριν ενα χρόνο και γέλασα πολύ γέλασα.


Πως ήμουν και τι πίστευα πριν ενα χρόνο(όχι  διάβασε αμα ξέρεις πως εξελίχθηκαν τα πράγματα θα καταλάβεις γιατί γελάω)


και εσύ που δεν ξέρεις τι έχει συμβεί θα σου πω οτι από εκει που ένιωσα τη ζεστασιά μια οικογένειας που δεν ήταν δικιά μου μέσα σε λίγους μήνες βίωσα το πιο σκληρό πρόσωπο τους.


Είμαστε μαζί είμαστε καλά κρυβόμαστε πια σαν τα 15χρονα γιατί αυτή η ζεστή οικογένεια σου αγάπη μου δεν μας θέλει μαζί πολεμάει την ευτυχία μας, και εγω είμια πολύ μικρή(λίγη) μπροστά τους .Είμαι άμαθη και δεν μπορώ να πολεμήσω σε αυτό το πόλεμο που έχουν ανοίξει.




Είναι άνιση η μάχη και δεν ξέρω τι να κάνω.Να μείνω ή να φύγω?Έντάξει δεν ξέρω πως να πολεμήσω όμως δεν μπορώ να παραδόσω και τα όπλα έτσι αμαχητή.Να αφήσω κάτω το θησαυρό μου και να φύγω τρέχοντας.Πως μπορώ να αφήσω το θησαυρό μου πως?Έχω πονέσει εχω παλέψει πολυ για να είμαι μαζί με αυτόν που με κάνει να χαμογελάω με αυτόν που με πεδεύει πολύ(σαν γνήσιος αρσενικός) όμως διέκρινα και τώρα πια είμαι σίγουρη, μ΄αγαπάει και αυτόε ίσως πια πιο πολύ και από μενα.


Όμως η υπομονή μου τελειώνει.Θέλω λύσεις σύντομα θέλω να προχωρήσουμε παρακάτω.Θέλω βήματα μπροστά και όχι πίσω.Απεχθάνομαι επίσης την στασιμότητα των καταστάσεων.Δεν μπορώ τα νεύρα μου έχουν βαρέσει κόκκινο και φυσικά όλα αυτά έχουν αντίκτυπο σε ΜΑΣ κατάλαβε το επιτέλους και πάμε παρακάτω.


ΟΥΦ αλήθεια σου λέω εσυ που έρχεσαι και με διαβάζεις(αλήθεια έμεινε κανεις να με διαβάζει???)δεν αντέχω άλλο σου λέω κουράστηκα τα νεύρα μου δεν είναι καλά και κυρίως φοβάμαι πια πολύ φοβάμαι όταν σκάσει η φούσκα και μας πάρουν τα σκάγια.....

6 σχόλια:

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΗΡΘΑ ΕΓΩ ΝΑ ΣΕ ΔΙΑΒΑΣΩ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.ΥΠΟΜΟΝΗ.ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ.
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

Ανώνυμος είπε...

κι εγώ σε διάβασα κοριτσάκι μου! παλιά περνούσα καθημερινά από εδώ...μέσω του μπλογκ μου που έκλεισα. Σε είχα στα links μου! κι εσύ το ίδιο :)))
Αυτό που ζεις το πέρασα κι εγώ. Πόλεμος φοβερός, εξοντωτικός λόγω αναίτιας αντιπάθειας προς το άτομό μου από τους ανθρώπους που θα ήμουν χαρούμενη να αποκαλούσα σήμερα 'οικογένειά μου'.....
Έχεις δίκιο που απομακρύνεσαι. Εγώ μετάνοιωσα που έσκισα τα σωθικά μου χωρίς να βγάλω τίποτα. Γιατί τελικά αποφάσισα πως το καλύτερο είναι να μη με ξέρουν, να μην τους ξέρω! Μπορεί να ωφείλεται σε κακή χημεία, ζήλεια, κακό χειρισμό....ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ!!! το θέμα είναι να μη σπάσει το γυαλί. Άπαξ κι έσπασε δύσκολα κολάει. Μείνε εκεί που είσαι και προσπάθησε ανεπηρέαστη να κρατήσεις το τιμόνι και τον έλεγχο της ζωής και της σχέσης σου. Τα βήματα προσεκτικά γιατί μέσα από τα λάθη παραμονεύει να εισβάλει το ΄κακό'....

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Αδιανόητα μου φαίνονται αυτά, δεν έχω μεγάλη οικογέναια, μοναχοπαίδι, χωρίς ούτε καν ξαδέλφια, αγκάλιασα την οικογένεια του άνδρα μου σαν δική μου και αγαπώ τα ανέψια μου σαν παιδιά μου.Κορίτσι μου, οι φίλοι δίπλα σου θα είναι η οικογένεια σου, σήμερα ένοιωσα αυτό το αγκάλιασμα τόσο έντονα που ήταν σαν να μου έδιναν, φάρμακο με 100 βιταμίνες.

artou είπε...

skroytzako

σε ευχαριστώ που περνάς και αφήνεις πάντα μια όμορφη κουβέντα

την καλησπέρα μου

ανώνυμε/η

πες μου ποιός/α είσαι να καταλάβω.Δεν ξέρω πια πως να βιώσω και να αντιμετωπίσω καταστάσεις
Τις τελευταίες μέρες τα πράγματ αδείχνουν να πηγαίνουν ανέλπιστα καλά όμως αυτή τη φορά κράταω μικρό καλάθι και προχωράω μόνη μου(και δίπλα του) χωρίς να σέρνω όλους αυτούς μαζί μου.
Να σαι καλά που πέρασες


Αχτίδα

και εγω θα ήθελα πολύ να το ζήσω αυτό που λές όμως βλέπεις δεν τα κατάφερα.Απο τη δική μου μεριά αν και πέρασα πάρα πολλά από κάποιους ανθρώπους είμαι ακόμα θετική απέναντι τους
όμως το γιατί και το γαμώτο θα με τρώει πάντα

το μόνο που κατάφεραν μέσα από αυτές τις καταστάσεις είναι να με κάνουν να φοβάμαι πια και τον ίδιο μου τον εαυτό μήπως στο τέλος και αυτός δεν θα με θέλει.

Σε ευχαριστώ που πέρασες την καλησπέρα μου

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω κάνεις το καλύτερο! πρέπει να στηρίξεις και να προστατεύσεις τη σχέση σου από το 'δηλητήριο' που μπορεί να σου προκαλέσει η όποια σκέψη σχετικά με αυτούς. Να μην τους 'σέρνεις' όπως εύστοχα είπες. Κι ας ελπίσουμε πως θα τους δώσει ο Θεός φώτιση και θα σκεφτούν πως πρέπει να σέβονται αυτούς που επιλέγει το παιδί τους να έχει στη ζωή του, είτε σα φίλους είτε σα συντρόφους.
Θα σου στείλω mail για να σου πω ποια είμαι...

;)))

Ανώνυμος είπε...

Ωχ! δεν βρήκα mail!!! τέσπα...
Η ανώνυμη που σε επισκέφθηκε κάμποσες φορές σήμερα είναι...ΤΑΝ ΤΑΝ!!! Η unamama....αν θυμάσαι!!!

φιλια!!!!!!!!!