Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Όταν θέλεις κάτι πολύ όλο το συμπαν συνομωτεί για να το αποκτήσεις!!

Είναι δύσκολες οι μέρες και οι νύχτες πιο δύσκολες.Το θέλω πολύ σε θέλω πολύ μα νιώθω οτι το σύμπαν κοιτάει αλλού και δεν ξέρω το γιατί. Νιώθω πολύ αδύναμη πολύ δειλή μπροστά σε όλα αυτά τα γεγονότα.

Δεν ξέρω αν αξίζεις η οχι όπως όλοι μου λενε δεν ξέρω αν είσαι δειλός ή οχι όμως για μένα είσαι σημαντικός είσαι ενα όνειρο μου που δεν μπορώ να το παρατήσω.
Δεν ξέρω βέβαια τι άλλο μπορώ να κάνω για να κυνηγήσω αυτό μου το όνειρο.Δεν εχω την υπομονη να περιμένω με τα χέρια σταυρωμένα αλλά δεν υπάρχει και κάτι άλλο που μπορώ να κάνω. Θα είμαι εδω θα υποφέρω μόνη και κλεισμένη στον εαυτό μου.

Ίσως κάποτε ερθει ξανά το χαμόγελο και κάτσει κοντά μου όμως τώρα εχει φύγει και να σου πω δεν μου λείπει από αυτή τη στιγμή.Θέλω να κάνω τα πάντα για να είμαι μαζί σου μπορώ να προδόσω ακόμα και τον ίδιο μου τον εαυτό γιατί ετσι όπως κατάντησε δεν τον θέλω πια αρκεί να μου σκάσει και μενα ενα βλέμα το σύμπαν.

Δεν ξέρω αν είναι τόσο μαύρα όσο τα βλέπω εγω τα πράγματα όμως αυτή τη φορά είμαι σε ενα σκοτεινό δωμάτιο που γυρναώ το βλέμα μου γύρω γύρω και φως δεν βλέπω πουθενά. Κινούμε μιχανηκά υπάρχω επειδή ετσι πρέπει και ψάχνω τρόπους για να το παλέψω.Ψάχνω απεγνωσμένα ενα αλλο μυαλό να σκεφτεί κάτι παραπάνω που δεν μπορεί να σκεφτεί το δικό μου.Μια λύση μια πρόταση για να φερω πίσω το χαμόγελο και στους δυο μας.

Δεν ξέρω τι περιμένω πια από σένα τι περιμένω απο μένα αλλά εχω τόσο ανάγκη να σε δω να σε ακούσω και όμως είναι τόσο απαγορευμένο που δεν το αντέχω πια.

Εχω χάσει κάθε αξία μου και κάθε κομμάτι του εαυτού μου και όμως δεν με απασχολεί αυτή τη στιγμή.Δεν με ενοιαξε η αξιοπρέπεια μου και ο εαυτός μου δεν με πέιραξε που τα άφησα όλα στην ακρη για σένα αρκεί που ήσουν και είσαι τα πάντα για μένα.

Φοβάμαι να ακούσω το άσχημο φοβάμαι να ακούσω το αρνητικό και δεν είμαι έτοιμη γι αυτό.Ναι μάλλον δεν θα είμαι ποτέ έτοιμη γι αυτό όμως τώρα είμαι τόσο χάλια που δεν αντέχω να ακούσω τίποτα.

Δεν εχω όρεξη πια να δω κανέναν να μιλήσω σε κανεναν.Με το ζόρι κινούμε όλα τα κάνω μηχανικα και χωρίς να το καταλαβαίνω.Θέλω να κοιμάμαι μόνο να κοιμάμαι να μην σκέφτομαι να μην κάνω τίποτα δεν εχω το κουράγιο να κάνω τίποτα πια.

Δεν νιώθω δεν καταλαβαίνω δεν ακούω και δεν βλέπω.Μίλησα πολύ τα είπα άκουσα πολλά και τώρα πια κουράστηκα.

Θέλω να κλειστώ στον εαυτό μου να μην κάνω τίποτα να μην είμαι πουθενά και για κανέναν.Ούτε στον ίδιο μου τον εαυτό δεν θέλω να μιλήσω.Παγωμένη και κενή ετσι νιώθω άδεια.Μόνο όλα να πάνε καλά μόνο αυτό μπορώ να ευχηθώ.Αυτό θέλω εσένα και μια ήσυχη και ήρεμη ζωη.Πολλά ζητάω ε?Σε περιμένω μην με ξεχάσεις!!

Σ αγαπάω και απ τη ζωη μου πιο πολύ

8 σχόλια:

day-dreamer είπε...

Είναι στιγμές που νιώθω σαν να χτυπάω στον τοίχο με όλη μου την δύναμη. Κάθε προσπάθεια άκαρπη... κάθε παρτίδα χαμένη. Και θέλω τόσο πολύ να ακούσω και απο την άλλη να κλείσω τα αυτιά μου... να μην ακούω την σιωπή που τρυπάει το ταβάνι...

Νιώθω και μοιράζομαι το κομμάτι σου αυτό. Καρδιοχτυπώ στον γυρισμό. Δακρύζω στον αποχαιρετισμό. Θέλω να δώσω και απο την άλλη δεν έχω αντοχή για άλλες αρνήσεις, άλλες μονομαχίες...

Ελπίζω σε σένα όλα να πάνε καλά!
Να μπει φως στο δωμάτιο της ψυχής σου.
Εκτίμησε τον θυσαυρό που κρύβεις μέσα σου. Θυσαυρός δεν είναι να έχεις Αγάπη αλλά και να την μοιράζεσαι...
:) Χαμογέλα στον καθρέφτη σου. Σου αξίζουν τα χαμόγελα!Μόνο αυτά!

Σε φιλώ!

dimitra είπε...

kapoies stigmes ki eno ola moiazoun mayra..otan nomizeis oti den exeis tipota pia na perimeneis..otan o ponos ginetai o kalyteros sou filos ki exeis mathei na zeis m ayton..ksafnika erxetai mia stigmh pou sta anatrepei ola!giati etsi einai h zoi..mas dinei kai xares kai lupes..ma h zoh sou xrostaei kati kalo kai tha sto ferei arga h grhgora..to mono pou prepei na kaneis einai na epouloseis tis pliges sou kai na etoimasteis gia otidhpote sou epifylassei h zoh sou..kai pisteyo oti tha einai kati kalo..giati ayto sou aksizei!oti mas symvainei yparxei logos gia ton opoio ginetai..akoma kai otan plhgonomaste kai poname..mporoume na mathoume polla!mporei tora to xamogelo na egyge ap to prosopaki sou alla syntoma tha epistrepsei giati sou paei na xamogelas ki otan to kaneis mas kaneis olous emas pou s agapame eytixismenous giati eisai ki esy!

#lockheart# είπε...

δεν ειμαι σε θεση να σου μιλησω για αχτινες φωτος στο σκοταδι οπου ζεις..το γνωριζω καλα..τα παραθυρα απο καιρο κλειστα.να ξερεις παντως πως αν ολα φαινονται μαυρα ειναι οχι γιατι συνομοτησε το συμπαν αλλα γιατι ησουν απλα ατυχη.εχω μαθει να ζω τη ζωη οπως ερχεται..με τα ασχημα και τα ομορφα..παντα υπαρχουν 2 οψεις..
μα κι αν χαθηκε λενε μια μαχη ποτε ο πολεμος.παλεψε να σηκωθεις και να ανοιξεις να μπει λιγο φως..παλεψε για σενα και για κανεναν αλλον..

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

MHN AΠΕΛΠΙΖΕΣΑΙ.ΠΑΛΕΨΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙΣ ΟΝΕΙΡΑ.ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ ΠΟΥ ΘΑ ΦΩΤΗΣΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΟΥ.ΥΠΟΜΟΝΗ.Ο ΧΡΟΝΟΣ Ο ΠΙΟ ΚΑΛΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ.

Σκορπινα είπε...

Καρδιά μου,

Θέλω πολλά να σου πω, όμως ξέρω.Και η γνώση μου κλείνει το στόμα...

Θα σου αφιερώσω τους στίχους της γαλάνη που τα λένε όλα :

Όλα ξέρω γιατί γίνονται
και πως λειτουργούν,
το μυαλό με βοήθησε
να καταλαβαίνω,
οι ευαίσθητοι αμύνονται
στη ζωή και αργούν,
κι η λαχτάρα τους συνήθισε
να πατάει το φρένο.
(Ξέρεις τι εννοώ εεε?)

Όλα ξέρω τι σημαίνουν
και τι εννοούν,
το μυαλό μου με συντόνισε
στο καινούργιο μήκος,
οι ευαίσθητοι παθαίνουν
και παρανοούν,
λες κι ο κόσμος το κανόνισε
να γλιτώνει ο λύκος.

Μα εγώ μιλάω για δύναμη,
της αγάπης ισοδύναμη,
και ζητάω προτεραιότητα,
φύση, θέση, κι ιδιότητα.

Μα εγώ μιλάω για δύναμη,
της ελπίδας ισοδύναμη,
και γυρνάω στην αθωότητα,
την παλιά μου την ταυτότητα.


Σε φιλώ γλυκά και όλα θα περάσουν..Το ξέρεις και το ξέρω..:)

Ανώνυμος είπε...

ποσο εντονα το λες... μπορω να καταλαβω τι κουβαρι εχεις γινει μεσα σου τωρα. μα τα ονειρα και τα συναισθηματα ετσι ειναι, σε πονανε ή σε κανουν να χαμογελας. και τυχερος οποιος μπορει να νιωσει ετσι..
και να δεις , το συμπαν θα καταλαβει ποτε ειναι η στιγμη να γυρισει να σε κοιταξει στα ματια.

Ανώνυμος είπε...

TA SKATA EINAI STO DIKOSOU XERI ESI PASALIVESE ... AN THES THA TELIOSI GRIGORA ... ALIOS THA TIRANIESE OSO EPITHIMIS!! STO XERI SOU EINAI NA ANIKSIS TO FOS ... STO XERI SOU INE NA ANIKSIS TA AFTIA SU OLA ESI TA KRATAS DIKOSOU TO MAXERI DIKOSOU KAI TO KARPOUZI ....
SKLIRO ALA H ALITHIA ...... MHN VOLEVESE STA EFKOLA ... POTE TO METRIO DNE EFERETIN EFTIXIA ....

Ανώνυμος είπε...

Αν δε πονουσαμε στη ζωη δε θα γονομασταν ποτε δυνατοί ωστε Να αντιμετώπιζουμε τα χειροτερα.. Παντα οι καλές κ οι κακες στιγμες μας ορίζουν...τη ζωή μας. Εμεις τις δημιουργουμε με τις επιλογες μας..