ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ....

Τούτο το μήνα τον αποπάνω
Τον αποπάνω τον παραπάνω
Αητός εβγήκε να κυνηγήσει
Να κυνηγήσει και να γυρίσει
Δεν κυνηγούσε λαγούς κι ελάφια
Μόνο εκυνήγα δυο μαύρα μάτια
Μαύρα μου μάτια κι αγαπημένα
Και πως περνάτε χωρίς εμένα
Μαύρα μου μάτια κόκκινα χείλη
Έβγα μικρή μου στο παραθύρι
Να δεις τον ήλιο και το φεγγάρι
Να δεις το νέο που θα σε πάρει
Γαϊτάνι πλέκω και δεν αδειάζω
Δε μου βολεί να κουβεντιάζω
Πανάθεμά το και το γαϊτάνι
Κι απού το πλέκει κι απού το βάνει
Πανάθεμά το και το γαϊτάνι
Κι απού το πλέκει κι απού το βάνει

Το τελευταιο καιρό (εδω και κατι μηνες) εχω κολλήσει με τα κρητικά ήμουν απο παιδί δεμένη με τη Κρήτη αλλά μόνο ως νησί για διακοπές και τίποτε παραπάνω.

Πέρασα εκει τις πρώτες μου αποδράσεις χωρίς γονείς και τις καλύτερες μεχρι τωρα αναμνήσεις καλοκαιρινού έρωτα τις έχω από αυτό το νησί.

Αργότερα ερωτεύτικα τις μαντινάδες τους και τα τραγούδια τους μεγαλόνωντας κατανόησα τους στίχους τους .

Θαυμάζω τους Κρητικούς τους ντόπιους τους παλιούς λατρέω το μαύρο χρώμα από παιδί απλα τώρα πια βρήκα και τους λόγους για τους οποίους το φοράω.

Αν δεν γνωρίσεις Κρητικό αν δεν ζήσεις γάμο στη Κρήτη πιστέψτε με δεν εχεις δει τίποτα.

Άνθρωποι απλοί μακρυά από τη καθημερινότητα το αγχος και τη τρελα.Άνθρωποι με δική τους νοοτροπία με δική τους λογική μακρυά από τη δική μας κοινή λογικοί

Άνθρωποι καθαροί απλοί και πολύπλοκοι ταυτόχρονα.Με μια μαγική ικανότητα να σου πλεξουν τραγούδι μέσα σε λίγα μόνο λεπτά.

Νιώθω την ανάγκη να πω ενα μεγάλο ευχαριστώ σε έναν Άνθρωπο που με έκανε να εκτιμήσω και να λατρέψω τη Κρήτη και τους κατοίκους της.

Υ.Γ εσυ μη σχολιάσεις τίποτα σε φαγα.