Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008

"Μονόγραμμα"

Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν, μ' ακούς
Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ' ακούς
Το χαμένο μου αίμα και το μυτερό, μ' ακούς
Μαχαίρι
Σαν κριάρι που τρέχει μες στους ουρανούς
Και των άστρων τους κλώνους τσακίζει, μ' ακούς
Είμ' εγώ, μ' ακούς
Σ' αγαπώ, μ'ακούς
Σε κρατώ και σε πάω και σου φορώ
Το λευκό νυφικό της Οφηλίας, μ' ακούς
Που μ' αφήνεις, που πας και ποιος, μ' ακούς
Σου κρατεί το χέρι πάνω απ' τους κατακλυσμούς
Οι πελώριες λιάνες και των ηφαιστείων οι λάβες
Θα 'ρθει μέρα, μ' ακούς
Να μας θάψουν, κι οι χιλιάδες ύστερα χρόνοι
Λαμπερά θα μας κάνουν πετρώματα, μ' ακούς
Να γυαλίσει επάνω τους η απονιά, μ' ακούς
Των ανθρώπων
Και χιλιάδες κομμάτια να μας ρίξει
Στα νερά ένα ένα, μ' ακούς
Τα πικρά μου βότσαλα μετρώ, μ' ακούς
Κι είναι ο χρόνος μια μεγάλη εκκλησία, μ' ακούς
Όπου κάποτε οι φιγούρες
Των Αγίων
Βγάζουν δάκρυ αληθινό, μ' ακούς
Οι καμπάνες ανοίγουν αψηλά, μ' ακούς
Ένα πέρασμα βαθύ να περάσω
Περιμένουν οι άγγελοι με κεριά και νεκρώσιμους ψαλμούς
Πουθενά δεν πάω, μ' ακούς
Ή κανείς ή κι οι δύο μαζί, μ' ακούς
Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας και, μ' ακούς
Της αγάπης
Μια για πάντα το κόψαμε
Και δε γίνεται ν' ανθίσει αλλιώς, μ' ακούς
Σ' άλλη γη, σ' άλλο αστέρι, μ' ακούς
Δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας
Που αγγίξαμε, ο ίδιος, μ' ακούςΚαι κανείς κηπουρός δεν ευτύχησε σ' άλλους καιρούς
Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ' ακούς
Να τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ' ακούς
Μες στη μέση της θάλασσαςΑπό μόνο το θέλημα της αγάπης, μ' ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ' ακούςΜε σπηλιές και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Μ’άκους
Ποιος μιλεί στα νερά και ποιος κλαίει -ακούς;
Ποιος γυρεύει τον άλλο, ποιος φωνάζει -ακούς;
Είμ' εγώ που φωνάζω κι είμ' εγώ που κλαίω, μ' ακούς
Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, μ' ακούς.

17 σχόλια:

Μαριλένα είπε...

Ελύτης;
έξοχος.

xx

Dee Dee είπε...

Με' γεια το σπιτικο!!!

Δυσκολευτηκα πολυ να διαλεξω ενα κομματι αγαπημενο...κατελληξα σ' αυτο

"Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας και, μ' ακούς
Της αγάπης
Μια για πάντα το κόψαμε
Και δε γίνεται ν' ανθίσει αλλιώς, μ' ακούς
Σ' άλλη γη, σ' άλλο αστέρι, μ' ακούς
Δεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέρας"

Καλο βραδακι αρτου μου!

maya είπε...

πολύ όμορφο.
και πάντα και μια θάλασσα...
ερωτική και δεκτική...

καλημέρα πολύ
χχχχχχχχχ

Ανώνυμος είπε...

ο μονογραμμα λατρεμμενο,ελυτης...κι ο τιτλος του μπλογκ σου...παω να τ παρω να ξαναρχισω απ την αρχη,...με καλει ο ποιητης σου....και...
χαρηκα για την γνωριμια**

Ανώνυμος είπε...

Λάθος μπήκα...όχι εδώ είμαι...

και είναι όλα μωβ, ζεστά και τρυφερά, χρώματα, λόγια, αισθήσεις

kanataki είπε...

σ αγαπάαααααω σου λέω
υγ πιθανώς και Κοντολάζος

kanataki είπε...

μπα
Σαλαμπάσης!

artou είπε...

Μαριλενα

την καλημέρα μου



dee dee μου
σε ευχαριστώ πολύ πολύ

ωραία επιλογή
την καλημέρα μου

artou είπε...

maya μου

την πιο τρρρρελή μου καλημέρα


in the sky
καλώς ήρθες να περνάς να τα λέμε

καλημέρες

Roadartist είπε...

Yperoxo..Oti k an peis gia ton eluti..pali ligo tha einai..

Σκορπινα είπε...

Καλημέρα!
Είναι τρομακτικό αυτό που έχουμε εεε?
Δεν μπορώ να το πιστέψω...
Απαπαπα!

Μ'αρέσει η ανανέωση σου...

Σε φιλώ γλυκό μου κάρμα...

fish eye είπε...

mageia!!!

Talisker είπε...

Γεννήθηκα στο ραντεβού της νύχτας με τη μέρα
μια ζεστή Αυγουστιάτικη Δευτέρα
τα όνειρα ήταν λίγα, τα λόγια ήταν πολλά
και όλοι νιώθανε καλά.
Που το είδος θα κρατήσει και το γλέντι θα αρχίσει
τσάμπα της μάνας μου το δάκρυ είχε κυλήσει
η αγωνία της, ο πόνος, η λαχτάρα
μαζί με τις ευχές και μια κατάρα.
Που άκουσε το άστρο μου και κρύφτηκε στο φως
και από τότε είμαι τόσο μοναχός
και τα γέλια δε κρατάνε, κι οι υποσχέσεις δε μετράνε
και αυτοί που σ' αγαπάνε βλέπεις εύκολα ξεχνάνε.
Και φοβούνται να σταθούν κοντά στο χρόνο
κι από αγάπη δε μοιράζονται τον πόνο
βλέπεις το άστρο το δικό τους φωτίζει εκεί ψηλά
και έτσι όλα πάνε καλά.

ʼκου μάνα, για όλους έχει ο θεός
Κι ίσως το δικό μου άστρο να�ναι κάπου εκεί στο φως
ʼκου μάνα για όλους έχει ο θεός.
Και μας χωράει ο ουρανός.

Γι' αυτό και 'γω γυρνάω στο φως και τραγουδάω
έπαψα τις μέρες που περνάν πια να μετράω
μαζεύω τα κομμάτια μου και δεν ελπίζω
σε 'κείνα που με θέλουν πάντα, πίσω να γυρίζω.
Σφίγγω τα δόντια μου και έχω παρηγοριά μου
μόνο το όνειρό μου κι όσο αντέξει η καρδιά μου
θα είμαι εδώ και καλά να το θυμάστε
και αφού δε σέβεστε, θα με φοβάστε.
Γιατί εγώ ζώ μόνο ό,τι αγαπώ
φυλάω το ψέμα μου σε σας μόνο να πω
σ' όλους εσάς με το άστρο εκεί ψηλά
που δήθεν νιώθετε καλά.
Γιατι όλα γύρω σας αλλάζουν
ενώ οι μέρες που περνάνε σας τρομάζουν
μα εγώ μακριά πετάω τώρα τις ευχές
δε θα ξαναζήσω ποτέ μου εγώ το χθές.
Γιατί μάνα τα βρήκα όλα μπροστά μου
ο πόνος μου ζωή και διάλειμμα η χαρά μου
πάντα μάζευα ότι έμενε απ�τη στάχτη
μα η τύχη μ' έχει άχτι.

ʼκου μάνα, για όλους έχει ο θεός
Κι ίσως το δικό μου άστρο να 'ναι κάπου εκεί στο φως.
ʼκου μάνα για όλους έχει ο θεός.
Και μας χωράει ο ουρανός.

ΑΚΟΥΣΕ ΤΟ!

ΜΑΚΙΑ!

diastimata είπε...

Ελύτης...

Unknown είπε...

Επιτέλους Ελύτης στο σπιτάκι της Αρτου μου!!!!


τι κανεις αγαπη μου ?//

μεγεια τις αλλαγες παλι !!!!

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...

που εισαι βρε κοριτσι??? τα φιλια μου και γλυκια καληνυχτα!