Παρασκευή 7 Μαρτίου 2008

Τελικά τίποτα δεν είναι δεδομένο σε αυτή τη ζωή τίποτα δεν μπορείς να θεωρείς δικό σου ούτε πράγματα ούτε ανθρώπους
εχω αναγκη να εμπιστευτω εστω και εναν ανθρωπο με κλειστα ματια και δεν μπορω να εμπιστευω ουτε τον εαυτο μου πια

παντου βλεπω υπουλους ανθρωπους παντου βλεπω ζηλεια και κακια

προδοθηκα πολυ ασχημα πολυ αποτομα απο φιλη χρονων απο το πιο κοντινο μου ανθρωπο


Μένω εκτός,
θυμάμαι ονόματα
τρέχω με ταχύτητα φωτός
μένω εκτός,
σαν κάτι στόματα
που 'διωξε απ' τον κόσμο ένας λωτός

Τα βράδια μου τα εργένικα
τραγούδια λέω αρμένικα
θέλω να γυρίσω
μα ο παράδεισος κλειστός


ειμαι πολυ χαλια πολυ μπερδεμενη και αποσηντονισμενη δεν μπορω να το χειρηστω δεν ξερω δεν θελω

μεγαλωσα αποτομα απο κινησεις και αποφασεις αλλων και τα χτυπηματα ειναι δυνατα και δεν μπορω να τα αντεξω


καταστασεις που με γωνατιζουν με διαλυουν με κανουν να νιωθω πολυ αδυναμη πολυ λιγη μπροστα στους αλλους

Γυρίζω απ' τη νύχτα,
έρχομαι απόψε απ’ του καημού τη φυλακή
η απονιά του κόσμου και η αγάπη σου με στείλανε εκεί
εκεί που όποιος πάει τα βάσανα ξεχνάει


Τόσες μέρες, τόσες νύχτες, απ' τον κόσμο απουσίασα
το τραγούδι και τους φίλους για να γιατρευτώ θυσίασα
το ψέμα τ' αηδίασα


Γυρίζω απ' τη νύχτα,
από τον κόσμο έλειψα πολύ καιρό
με ξέχασαν οι φίλοι και συ δε μου φερες τσιγάρο και νερό
γυρίζω και γελάω κι όλους τους συγχωρνάω



εχω αναγκη να εμπιστευτω εστω και εναν ανθρωπο με κλειστα ματια και

δεν μπορω να εμπιστευω ουτε τον εαυτο μου πια

παντου βλεπω υπουλους ανθρωπους παντου βλεπω ζηλεια και κακια


γατι μου το κανες αυτο? γιατι μου γκρεμισες το κοσμο πανω που τον ειχα χτισει


με προδοσες και ας μην το ενιωσες



Περνάω δοκιμασία

με σκέψεις χωρίς ουσία

χαμένη κάθε ελπίδα

κι ο χρόνος μοιάζει παγίδα

Όλα αρχίζουν εδώ και τελειώνουν πάλι εδώ....


απογοητευτηκα πονεσα πιο πολυ απο καθε αλλη φορα αηδιασα και αδειασα ναι αυτο νιωθω ΑΔΕΙΑ κενη και δεν μπορω να το αντιμετωπισω


μεσα σε μια στιγμη με εστησες στο τοιχο και με μια σου μονο βολη πετυχες τη καρδια μου

ισως να μην καταλαβες τι μου εκανες ισως παλι και να ξερεις πολυ καλα τι κανεις


εγω ομως παγωσα.......


Αν τάχα δει μιαν ώρα αρχίτερα

μπορεί και να 'τανε καλύτερα

μα έτσι που το είδα αργότεραν

θα δεις που θα με βρούνε και χειρότερα.


Τη νύχτα που ο ήλιος βάραγε

εγώ τι να ζητούσα άραγε

στην άκρη μοναχός μου ξέμεινα

και πέρασαν κοντά δυο τρια τέρμινα.



Ε, ω, έ δώσαμε.

Ε, ω, έ τελειώσαμε.

10 σχόλια:

Μαριλένα είπε...

Δεν πειράζει βρε κοριτσάκι μου: πας παρακάτω.

Τα χουμε περασει, αστα να πανε.
αλλα, αλλοίμονο αν τους κανουμε το χατήρι και πάψουμε να πιστεύουμε στη φιλία.

καλο απογευμα και πολλά φιλιά :))

Σκορπινα είπε...

ΧΜΜΜΜ...Να πώ τώρα ότι κερνάω καφέ???

ΑΠΊΣΤΕΥΤΟ ΕΕΕ?
Άντε έλα....

fevis είπε...

Όλοι έχουμε περάσει από εκεί... Όμως, αν θέλεις μια φιλική συμβουλή,πρέπει να μάθεις να ελέγχεις πια τον ευατό σου... Μην τα παίρνεις όλα τόσο σοβαρά... Μην θεωρείς πως όλα στην ζωή είναι ή του ύψους ή του βάθους... Υπάρχει πάντα η μέση και τίποτα δεν είναι τόσο σοβαρό όσο ένα πρόβλημα υγείας ας πούμε... Οπότε, ότι και αν σου έκανε η φίλη σου, χαλάρωσε... Η ζωή είναι πολύ όμορφη και πολύ σύντοαμη για να την περνάς μονίμως στην τσίτα ή για να την αφήνεις να εξαρτάται από άλλους.. Είτε γκόμενοι είναι αυτοί, είτε κολλητές...

Talisker είπε...

Artou

για ξεκολλα μην πεσει ο τοιχος και σε πλακωσει...
...κανενας δεν αξιζει το δακρυ σου γιατι αν αξιζε δεν θα σε εκανε να κλαις!!

Εμενανε μου σηκωνεται η τριχα να λεω τετοιες σαχλαμαρες
αλλα ειναι αληθεια αυτο...

αν λοιπον δεν αξιζει
δωσε αξια εσυ στον εαυτο σου και συναρμολογησου..

θα δεις
θα βγεις πιο δυνατη και με καλολαδωμενες κλειδωσεις...

-και μεινε σε ενα χρωμα!

-και κυριως προσεξε...μηπως σ αρεσει η κατασταση να τη ζεις
και εχεις ξεχασει
τι την προκαλεσε κατα βαθος!!


-ΘΥΜΩΣΕ! ειναι μια πολυτελεια ευεργετικη!

Talisker είπε...

-kai meta..
"μαζεψτα ολα και καψτα"!!!

::::))))

Ανώνυμος είπε...

Κάπου υπάρχουν εκείνοι που είναι για σένα, που σ' αγαπούν γι αυτό που είσαι. Μα αυτό το κάπου θέλει πολύ χρόνο, πολύ προσπάθεια, πολύ κόπο για να το πλησιάσεις. Για να το πλησιάσουμε όλοι μας.

Κράτατην πίστη σου σ εότι αξίζει, μην παραδίνεσαι

kanataki είπε...

σκατα

υγ θα μπαινβγαίνω μέχρι να φτιάξουν τα κέφια σου

υγ άντε ξεκίνα!

artou είπε...

Μαριλενα

το παλεύουμε τι να κάνουμε δεν παραδίδουμε τόσο εύκολα τα όπλα



Σκορπίνα
είσαι κάρμα τέλος

fevis
οκ πάντα υπάρχουν και χειρότερα πάντα όμως υπάρχουν ακαι καλύτερα..


Talisker
τι ωραία που τα λες όμως άμα θες
και το χρωματάκι είναι και καλά ανοιξιάτικο το χειμώνα θα ξαναμαυρίσει πάλι


Freedula
που ρε γαμώτο που είναι γιατί αργούν?


kanataki
αυτός ήταν ο απότερος σκοπός μου ...

Υ.Γ σμάτς

diastimata είπε...

Άσπρο και μαύρο είναι μόνον ο ΠΑΟΚ. Άσπρο και κόκκινο είναι μόνον ο Ολυμπιακός. Η ζωή είναι και γκρι. Είναι και ροζ. Ειδικά ροζ.

Talisker είπε...

xxaaa ε ναι το εχω αυτο!! αμα θελω ..και οπου θελω αλλιως αστα!!!
κι επειδη εδω θελω..

εμπλεξες μικρη::::)))

-Νιατο!