Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2007

ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΝΑΚΑΤΕΣ




Με καφεδάκι στα χέρια (τον πρώτο ζεστο καφέ του μήνα) τσιγάράκι να καίει στο τασάκι και τα παράθυρα ορθάνοιχτα μπροστά μου η σκέψη δεν είναι εδω.
Σήμερα σκέφτομαι έντονα έναν άνθρωπο απο το παρελθόν μου ίσως από το παρόν μπορεί και από το μέλλον μου.δεν ξέρω αν το έχεις νίωσει ποτε να ΄νιώθεις κάτι αλλά να μην ξέρεις τι ακριβώς είναι ούτε εσύ καλά-καλά.
Είναι ένας άνθρωπος που πέρασε βιαστικά από τη ζωή μου αλλά άφησε πίσω του πολύυυυυ πόνο(και εδω είναι το περίεργο)αλλά και πολύ μεγάλη αγάπη.Ένας βασικός σταθμός στη μέχρι τώρα ζωή μου.Δεν μπορω να μιλησω για έρωτα τώρα πια δεν μπορώ να μιλήσω για πόνο ακόμα και αυτός έχει φύγει.Μπορώ όμως να μιλήσω για αληθινή αγάπη για κάποιον που όσο και αν με πληγώνει εγω είμαι εκει και θα είμαι πάντα εκεί στη δύσκολη στιγμή και χωρίς να με φωνάξει.Δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό απορώ και με τον ίδιο μου τον εαυτό πολλές φορές νευριάζω με τη "βλακεία" μου αλλά όσο και αν προσπαθώ δεν μπορώ να το παλέψω δεν μπορώ να το νικήσω.Ένα συναίσθημα που δεν ήξερα οτι κρυβόταν μέσαν μου και δεν ξέρω πως να το χειριστώ.Με μπερδεύει με αποσυντονίζει.Προσπαθώ να βάλω τη ζωή μου σε μία τάξη προσπαθώ να παλέψω με το χάος και την αταξία(και τα καταφέρνω στο τέλος) και μόλις τα καταφέρω τσουπ να σου τον πάλι μπροστά μου να πετάξει τη πέτρα του στα γαλήνια νερά του.Και μετά αυτό το βόυβό κύμα που με ανακατεύει με ζαλίζει.Και εγω να παλέυω πάλι από την αρχή να μείνω στην επιφάνεια πάνω που είχα καταφέρει να βγω κοντά πολύ κοντα στη στεριά.

Τελικά η στραβός είναι ο γυαλός η στραβά αρμενίζω εγω.Ακόμα δεν το εχω βρει και δεν ξέρω αν θα το ανακαλύψω και ποτέ.Τι άλλο μου μένει να κάνω?



Β Ο Η Θ Ε Ι ΑΑΑΑΑΑ πνίγομαι.....

17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φιλενάδα μου εδώ ειμαστε να σε ακούσουμε και να βοηθήσουμε όσο μπορούμε.

Σήμερα κάπως καλύτερα?

Φιλάκια

artou είπε...

καλημέρα τρελούδα μου,
δεν ξέρω πια πως είναι το καλά αλλά αν υποθέσεις οτι είμαι όρθια και νηφάλια μάλλον καλά πρέπει να μαι.Απλά γυρίζουν πολλά στο μυαλό μου που δεν μπορω να τα επεξεργαστώ.ουφ αυτός ο μήνας βρε παιδάκι μου δεν μου παέι τελικά

kanataki είπε...

ήτανε στραβό το κλίμα το φαγε και ο γαιδαρος!


υγ μα αυτή η λίμνη με το παραμικρό να κάνει ομόκεντρους κύκλους!

betty είπε...

Η πολλή η σκέψη τρώει τον αφέντη...Αφού τον έστειλες στο καλό, τι το σκέφτεσαι; Ναι, κάτι έμεινε και γιαυτόν να νοιώθεις και μπράβο σου, όλοι θέλουν κάποιον να προσεύχεται γι'αυτούς...Αντε κουνήσου τώρα να ξανανοιώσεις ελεύθερη κι ωραία!...

artou είπε...

tsaperdona
στραβό δε λες τίποτα αλλού για αλλού ήταν..


betty
αμαν από που μου ρθε τώρα η σφαλιάρα δεν κατάλαβα?χιχι
δίκιο έχεις δε λεω αλλά άμα ήξερα τι συμβαίνει στον εσωτερικό μου κόσμό δεν θα ήμουν εδώ.Θα ήμουν στο φανταστικό πύργο μου με το πανέμορφο και τέλειο άντρα μου κτλπ κτλπ και όλα καλά θα ήταν.

Μαριλένα είπε...

Ti να κάνεις;
Να πάψεις να σκέφτεσαι τα παλιά.
Αυτο να κάνεις.
Και να πας παρακάτω.
:)

Ανώνυμος είπε...

θα σου περασει...με τον καιρο...δωσε δωσε θα στεγνωσεις καποια στιγμη! ασε που το να εμφανιζεται καποιος μονο και μονο για να ταραξει τα νερα καθολου τιμιο δεν ειναι!

ArtBomber είπε...

Πρόταση συνεργασίας για τη συγγραφή ενός βιβλίου.

O Αrtbomber σε προσκαλεί να συμμετάσχεις σε μια πρωτότυπη εκδοτική προσπάθεια.

Επειδή θέλει να αποτελέσει την ουσιαστική εναλλακτική πρόταση τέχνης και τον πολύτιμο συνεργάτη κάθε νέου καλλιτέχνη που πλέον δεν θα χρειάζεται «καλές δημόσιες σχέσεις» για να αναδείξει το ταλέντο του.

Επειδή πιστεύει ότι ο μοναδικός κριτής ενός λογοτεχνήματος είναι και πρέπει να είναι ο αναγνώστης και όχι ο reader-υπάλληλος μιας εταιρείας

Ο Artbomber αναζητά 30 bloggers – συγγραφείς για μια πρωτότυπη εκδοτική προσπάθεια.

Αν σ’ ενδιαφέρει να συμμετάσχεις, στείλε e-mail στο info@artbomber.com για να σου αποσταλεί ενημερωτικό κείμενο με λεπτομέρειες και οδηγίες συνεργασίας.

Artbomber.com
Το site των δημιουργών.

If...ιγένεια είπε...

Όλα θα πάνε καλύτερα, ακόμα κι αν δεν πάνε βοηθάει να το πιστεύεις.. έτσι λέω πάντα, την καλημέρα μου.

artou είπε...

Μαριλένα
πολύ καλη η συμβουλή σου αλλά δεν τη βρίσκω και πολύ εύκολη στη πράξη

una mama και οχι μονο
αυτο κάνω απλά περιμένω να περάσει ο καιρός για να δω και τη συνέχεια του έργου το μόνο κακό είναι οτι δεν στεγνώνω με τίποτα ισα ισα που όσο δίνω τόσο χαίρομαι και ας μη παίρνω τπτ εγω(μαζοχισμός παιδι μου)

iF.. igeneia
βοηθάει..πάντα αυτό και ας ξέρεις και εσυ ο ίδιος οτι τίποτα δεν θα πάει καλά στο τέλος όταν όμως το ακούς είναι πολύ παρίγορο.Σε ευχάριστώ γλυκέιά μου

betty είπε...

artou, δεν τρώγεσαι με τίποτα!:) Εμείς παλεύουμε να σε ξεκολλήσουμε κι εσύ θέλεις να'σαι κολλημένη. Μάλλον δεν έχεις κατανοήσει την κρισιμότητα της κατάστασής σου...! Πώς θα σου φαινόταν να έχεις δίπλα σου έναν άντρα που σε κοιτάζει στα μάτια με ενδιαφέρον, να θέλει να σε βλέπει κάθε μέρα κι όταν κάνεις ωχ να σε ρωτάει τι σου συμβαίνει; Ξέρεις τέτοιου τύπου άντρες δεν είναι μόνο στα παραμύθια, είναι φυσιολογικοί άνθρωποι που ενδιαφέρονται για τη γυναίκα τους...μπορεί να συμβεί και σε σένα...:)!

artou είπε...

betty
ναι το ξέρω οτι δεν είναι παραμυθένια όλα αυτα αλλά όταν κάτι δεν κάνει το κύκλο του τότε τπτ δεν ξεκολλάει ούτε το μυαλό ούτε το κορμί ούτε η ψυχη
στη συνέχεια της ιστορίας ίσως καταλάβεις κάτι όχι οτι εγω έχω καταλάβει και πολλά πάντως συγνώμη που σας κουράζω .Η αλήθεια είναι οτι είμαι ανεπίδεκτη μαθήσεως αλλά όλες οι εμπειρίες σε αυτή τη μικρή μας ζωή είναι χρήσιμες.Και πάλι συγνώμη ε!:) :) :)

Ανώνυμος είπε...

aχ καλή μου artou....
με τα 20+ σου όμορφα χρόνια...σε καταλαβαίνω απόλυτα....αυτό το ξεπεταγμα της ψυχης όταν τον σκέφτεσαι,το τίναγμα της καρδιάς...μη φοβάσαι κι άλλοι το πέρασαν αυτό το μονοπάτι πριν από σενα...δεν πνίγηκαν...
ποιός μετράει τον πόνο...σε κάνει να νοιώθεις ζωντανός στο κατω κατω...
δώσε χρόνο στον εαυτό σου....απενοχοποίησε τον όταν εκείνον σκέφτεσαι κι εκείνον θέλεις...
αλλά κράτα και την πορτα της λογικής ανοιχτή...πολλές φορές είναι απίστευτο πόσο κατά βάθος μας αρέσει να φλερτάρουμε με πονεμένα συναισθήματα...είναι σημάδι οτι αντιλαμβανόμαστε τα πάντα στο φουλ,αλλά επίσης και οτι είμαστε νέοι και δυνατοί...
ναι άκου την καρδιά σου,αλλά βοήθησε την με τη σκέψη σου να χαράξει το μονοπάτι σωστά...
θα τον ξεχάσεις όταν το θελήσεις πραγματικά...θα τον ξεχάσεις όταν μια άλλη αγκαλια τρυφερή θα σε παρασύρει δίνοντας σου αυτά που ούτε εσύ ακόμη δεν ξέρεις...θα τον ξεχάσεις όταν εσύ θα βρεις τη δύναμη να του δώσεις τα παπούτσι στο χέρι...κάτι απ'όλα θα συμβεί..
αν...
κρατήσεις την πορτα του νου ανοιχτή...μαζί με εκείνη της καρδιάς...
Η σωστή απόφαση είναι εκείνη που με την καρδιά παίρνουμε και με το μυαλό υπογράφουμε :)
στο μεταξύ....να αγαπάς πολύ εσένα...τόσο όσο και τον άλλο,ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο :)

artou είπε...

cook the book
αυτο είχα και εγω ακριβως στο μυαλο μου αλλά δεν θα μπορούσα να το πω τόσο καλά όσο εσύ.Είναι σαν να διάβασες τη σκέψη και τη καρδιά μου ταυτοχρονα.

Σευχαριστω πολυ γλυκειά μου που μου έφτιαξες τη μερα να σε έχει καλά ο θεός.

φιλί γλυκό σμούτς

Ανώνυμος είπε...

φιλί ολογλυκο και απο μενα ....σμουτς .,....την ωρα που σου εγραφα είχα την καρδούλα σου μπροστά μου :)

drunk tank είπε...

καλή σου μέρα!

κάθε χωρισμός πονάει. και πάντοτε τον κουβαλάμε μέσα μας. πάντοτε όμως ψάχνουμε τρόπους να τον κουβαλάμε σαν μια ανάμνηση συχνά γλυκιά, εξιδανικευμένη.
η παρουσία του άλλου κοντά μας τις στιγμές αυτές, τις στιγμές που προσπαθούμε να τον κάνουμε μνήμη από οντότητα, δεν βοηθάει. δε βοηθάει γιατί μέσα μας δεν έχουμε ακόμη καθαρίσει.
αν πράγματι ξέρεις ότι όλα τελειώσαν, ότι αυτό είναι που θες, ξέκοψέ το. αλλιώς απλώς σκέψου τι θέλεις. για εσένα, για κανέναν άλλο.
κι αν νιώθεις ότι κομματιάζεσαι, ότι βουλιάζεις πάλι, ξέρεις ότι όταν πραγματικά το θελήσεις θα σηκωθείς και θα συναρμολογήσεις τα κομμάτια σου, ξέρεις ότι η στεριά είναι εκεί...

..αγγελόσκονη.. είπε...

καλέ απλά φύσηξε έρωτας βοριάς... :) και μας πήρε και μας σήκωσε :)