Ναι, τα μάτια των παιδιών με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά μόνο, γιατί τα παιδιά έχουν κι αφέλεια κι ανωριμότητα και άγνοια...όχι, εμείς μιλάμε για τα μάτια με το καθαρό βλέμμα που εννοούν αυτό που λένε:θέλω αυτό, σε εμπιστεύομαι, δεν σου κρύβω κάτι, έλα να "παίξουμε"(συνεργασία).γεια χαρά!(με συγκίνησες με το αφιέρωμα στη μαμά σου γιατί το είδα από την πλευρά της μαμάς....
una mama και οχι μονο ναι αλλά αυτά τα ματάκια θα τη πληρώσουν στο τέλος σκέφτομαι πολύ εντονα τις τελευταιές μέρες σε τι κόσμο θα φέρω τα παιδιά μου "μεθαύριο" και τι θα έχω να τους πω και να τους δείξω
Trelofantasmeni τι θα μείνει τελικά να δώσουμε σε όλα αυτά τα παιδιά που έρχονται?
betty δεν υπάρχουν κούκλα μου όλα αυτά που λες αν και είμαι αρκετά μικρή το έχω καταλάβει από πολύ νωρίς καμία εμπιστοσύνη πια σε κανένα βλέμα όσο καθαρό και αν είναι γιατί πάντα θα κρύβει κάτι από πίσω και με την αφέλεια μου που με κόπο προσπαθώ να κρατήσω θα απογοητευτώ πάλι. Σε ευχαριστω για τα καλά σου λόγια είναι ένα ποστ ψυχής..
Δυστυχώς, όμως, αγαπητή μου artou, αυτό είναι το θέμα σε όλα τα συγκλονιστικά που συμβαίνουν γύρω μας. Έχουμε πάψει να βλέπουμε τον κόσμο με τα μάτια των παιδιών. Μην περιμένεις να το κάνει πρώτος ο άλλος, εσύ θα το κάνεις πρώτα κι όσοι θέλουν θ'ακολουθήσουν κοντά σου...Η διαφορά είναι ότι ακέραιος δεν σημαίνει και βλάκας, μπορούμε να είμαστε συνεπείς στίς αξίες μας, χωρίς να χρειάζεται να συμβιβαστούμε σκύβοντας το κεφάλι όταν οι περισσότεροι λένε το αντίθετο...αυτό προϋποθέτει απόφαση ότι θα θυσιάσεις κάτι, γιατί το πιστεύω σου είναι ακόμη ανώτερο από αυτό το κάτι...Σε όλες τις επιλογές μας υπάρχει κόστος, απλώς ζυγίζουμε τις καταστάσεις κι επιλέγουμε...αυτά από δική μου εμπειρία...όταν επιλέγεις με το καθαρό βλέμμα του παιδιού ξέρεις πού βαδίζεις και γιατί.
τα μάτια μπορούν να με κάνουν να 
8 σχόλια:
ειναι συγκινητικο να σε κοιτανε δυο αθωα ματια που δε φταινε σε τιποτα!
Αυτά τα μάτια δεν θα γνωρίσουν ποτέ την ομορφιά της φύσης , των ζώων, το πράσινο, το καθαρό οξυγόνο...είναι άδικο!
Ναι, τα μάτια των παιδιών με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά μόνο, γιατί τα παιδιά έχουν κι αφέλεια κι ανωριμότητα και άγνοια...όχι, εμείς μιλάμε για τα μάτια με το καθαρό βλέμμα που εννοούν αυτό που λένε:θέλω αυτό, σε εμπιστεύομαι, δεν σου κρύβω κάτι, έλα να "παίξουμε"(συνεργασία).γεια χαρά!(με συγκίνησες με το αφιέρωμα στη μαμά σου γιατί το είδα από την πλευρά της μαμάς....
ας ελπίσουμε να βρουν λιγη θέα...
una mama και οχι μονο
ναι αλλά αυτά τα ματάκια θα τη πληρώσουν στο τέλος σκέφτομαι πολύ εντονα τις τελευταιές μέρες σε τι κόσμο θα φέρω τα παιδιά μου "μεθαύριο" και τι θα έχω να τους πω και να τους δείξω
Trelofantasmeni
τι θα μείνει τελικά να δώσουμε σε όλα αυτά τα παιδιά που έρχονται?
betty
δεν υπάρχουν κούκλα μου όλα αυτά που λες αν και είμαι αρκετά μικρή το έχω καταλάβει από πολύ νωρίς καμία εμπιστοσύνη πια σε κανένα βλέμα όσο καθαρό και αν είναι γιατί πάντα θα κρύβει κάτι από πίσω και με την αφέλεια μου που με κόπο προσπαθώ να κρατήσω θα απογοητευτώ πάλι.
Σε ευχαριστω για τα καλά σου λόγια είναι ένα ποστ ψυχής..
φι΄λιά και καλημέρεςςςς
tsaperdona
Μήπως τελικά να το αλλάξω το κειμενάκι γιατί δεν έχει νόημα πια.
Φιλιά και μη μασάς κουκλάρα εγώ μαζί σου θερμός υποστηρικτής
Δυστυχώς, όμως, αγαπητή μου artou, αυτό είναι το θέμα σε όλα τα συγκλονιστικά που συμβαίνουν γύρω μας. Έχουμε πάψει να βλέπουμε τον κόσμο με τα μάτια των παιδιών. Μην περιμένεις να το κάνει πρώτος ο άλλος, εσύ θα το κάνεις πρώτα κι όσοι θέλουν θ'ακολουθήσουν κοντά σου...Η διαφορά είναι ότι ακέραιος δεν σημαίνει και βλάκας, μπορούμε να είμαστε συνεπείς στίς αξίες μας, χωρίς να χρειάζεται να συμβιβαστούμε σκύβοντας το κεφάλι όταν οι περισσότεροι λένε το αντίθετο...αυτό προϋποθέτει απόφαση ότι θα θυσιάσεις κάτι, γιατί το πιστεύω σου είναι ακόμη ανώτερο από αυτό το κάτι...Σε όλες τις επιλογές μας υπάρχει κόστος, απλώς ζυγίζουμε τις καταστάσεις κι επιλέγουμε...αυτά από δική μου εμπειρία...όταν επιλέγεις με το καθαρό βλέμμα του παιδιού ξέρεις πού βαδίζεις και γιατί.
Εχεις απόλυτο δίκιο..αυτα τα μάτια δεν φταίνε σε τίποτα και δυστυχώς κάνουμε τα πάντα για να "βιάζουμε" το οπτικό τους πεδίο.
Πολύ όμορφο το blog σου , ευχομαι ότι καλύτερο..
Βασικά μου άρεσε πάρα πολύ αυτο που είδα στην αρχή...
Είναι κάποιες φορές που
δεν έχω κουράγιο
Με πληγώνει το χθές
μ΄αρρωσταίνει το αύριο
Μια αλήθεια σε λίγες γραμμές..
Δημοσίευση σχολίου