Τετάρτη 8 Αυγούστου 2007

"Η φασαρία που εκπέμπει η ησυχία"

Καθισμένη στη καρέκλα του γραφειου μόλις κατάλαβα οτι εδώ και μία ώρα χαζεύω έξω στο παράθυρο χωρίς να ξέρω που κοιτάω και κυρίως τι.

Είναι κάτι τέετοιες μέρες ησυχίας που στο βάθος σε εκνευρίζει η φασαρία τους.
Δίπλα μου κάθεται ήσυχα ήσυχα και υπομονετικά μια "ντουζίνα" χαρτιά ξέρει βλέπει οτι μέχρι το σεπτέμβριο δεν πρόκειτε να ασχοληθώ μαζί της.

Κόσμος μπαίνει κόσμος βγαίνει, δεν έχω κουράγιο να παρακολουθήσω όλη αυτή τη τραγωδία που γίνεται μπροστά στα μάτια μου.
Νιώθω εξουθενωμένη-κουρασμένη-ταλαιπωρημένη-απορημένη νιώθω πολλά που δεν μπορω να τα ρξηγήσω.

Τώρα η διάθεση μου ταιριάζει πολύ με το καιρό "ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ" κάπου έχω μπερδευτεί αλλά δεν ξέρω που.Κάτι με χαλάει αλλά δεν ξέρω τι.
Θέλω να βγώ αλλά δεν αντέχω αν δωκανέναν.Δεν μπορώ να μείνω και μέσα δεν αντέχω τον εαυτ΄'ο μου.

ΤΡΑΓΙΚΟ όλα πάνε ανεξήγητα στραβά και εγώ δεν μπορώ να επηρεάσω καθόλου τη πορεία των πραγμάτων.Η πιο δύσκολη μάχη όλων των εποχών (τι να μας πει τώρα ο Λεωνίδας) είναι αυτή που γίνεται μέσα σου αυτή που κάνεις εσύ με τον εαυτό σου.Με το εγώ σου η σύγκρουση , με το είανι σου με τις πολλές πλευρ΄΄ες του εαυτού σου .

Σκέψου το λίγο είναι σαν να είσαι μόνος στο γήπεδο.Ε δεν είναι τραγική αυτή η μάχη?Ποτέ δεν καταφέρνω να κερδίσω στο τελος.
είναι σαν να παίζεις τάβλι με τον εαυτό σου και ιδού η απορία......



"ΠΟΙΟΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ?"

7 σχόλια:

elenitheof είπε...

artou, καλησπέρα. Αν τα βρούμε με τον εαυτό μας και περνάμε καλά μαζί του, τότε θα μπορούμε να έχουμε καλές σχέσεις με όλους τουλάχιστον από τη μεριά μας γιατί μπορεί κάποιοι να μη θέλουν όσο κι αν εμείς προσπαθούμε. Φιλιά.

artou είπε...

Αυτό είναι το δύσκολο να τα βρούμε με το εαυτό μας και αν τα καταφερουμε πως είμαστε σίγουροι οτι τελικά είμαστε σε σωστό δρομο.?

Καλό απόγευμα φιλιά

Μαριλένα είπε...

Θα στο πει, αυτό που νιώθεις.
Αν είσαι στο σωστό δρόμο, δεν υπάρχει περίπτωση να μη το αισθανθείς.
Κατά βάθος το ξερεις, ετσι δεν είναι;

Την καλησπέρα μου και φιλιά :))

kanataki είπε...

αυτό με το τάβλι με προβλημάτισε...


ειδικά στο φεύγα αν παίζεις με τον ευατό σου,δεν γίνεται αναγκαστικά "όπου φύγει ,φύγει"?

υγ αν ποτέ μάθουμε τι θέμε,δεν θα μαστε εμείς, καλέ!

Ανώνυμος είπε...

Φάση είναι θα περάσει και θα έρθει κι άλλη διαφορετική , μετά άλλη και μία ατελείωτη αναζήτηση με το βάθος ( πολύ βάθος) του εαυτού μας που μάλλον ποτέ δεν θα ανακαλύψουμε.

betty είπε...

Αφού την ξέρεις την απάντηση artou...νικάει πάντα ο πιο δυνατός! Εσύ θα επιλέξεις ποιός θα είναι δυνατότερος...ο "καλός" ή ο "κακός" εαυτός σου...ο αισιόδοξος,γεμάτος ζωή και δύναμη ή ο μίζερος, ευάλωτος, παραιτημένος που του φταίνε διαρκώς οι άλλοι...
Στην αρχή της πάλης τα πράγματα δεν είναι ξεκάθαρα γιατί και οι δυό είναι μπερδεμένοι, αφότου αποφασίσεις ποιον θα δυναμώσεις, αρχίζει να ξεκαθαρίζει το πράγμα, με τον καιρό σταδιακά, ενώ δυναμώνει ο ένας, αποδυναμώνεται ο άλλος...μέχρι την τελική νίκη!(Η μάχη κρατάει μια ζωή,ε...)Άλλο αν τα νιάτα τα θέλουν όλα, εδώ και τώρα...

artou είπε...

betty¨:"καλός" και "κακός" εαυτός μμμμ μια πάλη που κρατάει χρόνια δεν ξέρω αν υπάρχει νικητής στο τέλος...

"Άλλο αν τα νιάτα τα θέλουν όλα, εδώ και τώρα... " ε αυτή είναι και η χαρά τους (αν και δεν ανήκω σε αυτη τη κατηγορία)να παλεύεις κάθε λεπτό να αποκτήσεις αυτό που θες και μόλις τα καταφέρεις το έχεις κιόλας βαρεθεί και βάζεις πλώρη για το επόμενο "όνειρο"

Trelofantasmeni: η αλήθεια είναι οτι η ζωή είναι μια συνεχή αναζήτηση μόλις βρείς τη λύση του ενος προβλήματος(ο καθένας το δικό του βλέπει πιο τραγικό)αυτόματα πλάθεις και το επόμενο πρόβλημα για να ψάξεις έπειτα τη λύση του....