Παρασκευή 3 Αυγούστου 2007

Για τις μανούλες

Είχα μεγάλη ανάγκη κάποια στιγμή στη ζωή μου να μπορέσω να εκφράσω αυτά που νιώθω για τη μανούλα μου! Μάνα μια λέξη χιλιοειπωμένη από το κάθε στόμα, είτε από ανάγκη ή από αγάπη ή έτσι χωρίς λόγω και αιτία. Πόσες φορές μου έχει έρθει η ανάγκη να βγω να φωνάξω πόσο δίκιο κρύβουν πάντα όλες οι κουβέντες σου. Μα πως γίνεται? Μεγάλωσα πια και όμως ακόμα δεν κατάλαβα πως μπορείς κάθε φορά να βρίσκεις τη λύση όταν εγώ δεν μπορώ καν να προσδιορίσω το πρόβλημα. Πως βρίσκεσαι πάντα τη κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο σημείο? Συγνώμη που τόσα χρόνια δεν μπορούσα να σου δείξω όπως ήθελα τι νιώθω για σένα. Σε εκτίμησα τώρα. Τώρα που δεν σε έχω δίπλα μου και όμως τώρα σε έχω πιο πολύ ανάγκη από κάθε άλλη φορά ...Σ' ευχαριστώ για όσα μου έμαθες, για όσα μου έδειξες, για όσα.... για όσες σκανταλιές μ' άφησες να κάνω δήθεν χωρίς να το καταλάβεις. Ήσουν πάντα τόσο διακριτική που πότε δεν μου είπες ότι το ξερες πριν καν το σκεφτώ εγώ





Σ' αγαπώ

3 σχόλια:

ellinida είπε...

"Ήσουν πάντα τόσο διακριτική που ποτε δεν μου είπες ότι το ξερες πριν καν το σκεφτώ εγώ"
Mα αυτή δεν είναι η αγάπη; To να παρατηρείς τον άλλον, να τον γνωρίζεις σε βάθος και να τον δέχεσαι όπως είναι;

Ομορφα αισθήματα σου. Ακόμα κι'εγώ που ακόμα σκοτώνομαι με την μάνα μου (και σε περνάω πολλά πολλά χρόνια) συμφωνώ απόλυτα.
Να είσαι καλά.:))

elenitheof είπε...

Συγχαρητήρια γι' αυτό το υπέροχο αφιέρωμα για τη μητέρα σου με το οποίο την τιμάς. Από εκεί που είναι τώρα θα σε καμαρώνει. Έχεις την ευχή της να σε συνοδεύει σε όλη σου τη ζωή. Όλα θα σου πάνε καλά στη ζωή σου όταν έχεις την ευχή της. Με συγκίνησες! Φιλιά.

artou είπε...

ΣΑς ευχαριστώ που κάνατε το κόπο να σχολιάσετε
Ελληνίδα:ακόμα ψάχνω τι υπόσταση έχει η αγάπη αλλα πίστεψε με είναι η μόνη αγάπη η μητρική που κατάφερα λίγο να καταλάβω πως περίπου "λειτουργεί"


Ελένη:Χαίρομαι που κατάφερα να σε σε πάρω παρέα μου στη συγκίνηση...
και σε ευχαριστώ για το σχόλιο μου δίνει πολύ κουράγιο