όλα είναι πολύ διαφορετικά
από τότε που έφυγες τίποτα δεν είναι ίδιο πια .....
στην αρχη ήταν δύσκολα τα δάκρυα
κυλούσαν σαν να ήθελαν απεγνωσμένα

να βγουν από μέσα μου
και να ρθουν να σ ανταμώσουν
και τα άφησα να φύγουν
να ρθουν να σε βρούν
τους έστειλα και μια ευχη
για σενα
να σαι καλά εκει που πας

μετά τα δάκρυα στέρεψαν δεν είχα
άλλα να σου στείλω πίεζα
τον εαυτό μου αλλά δεν υπήρχαν άλλα

πέρασε ο καιρός
έμαθα να ζω χωρίς εσένα
ή μαλλον έμαθα να ζω μακρυα
από σενα

ήσουν πάντα εδω δίπλα μου
σε ένιωθα ήθελα να πιστέψω
οτι είσαι κοντά μου

ο χρόνος κατάφερε να
γιατρέψει τη πληγή που
άφησες φεύγοντας

όμως κανε΄ςι δεν μπόρεσε να
πάρει τη θέση σου κανέναν
δεν άφησα να μπει στη ζωή μου
όσο βαθυά είχες μπει εσύ

ήσουν πατέρας ήσουν φίλος
ήσουν γνωστός μα
τόσο άγνωστος συνάμα

ταλαιπωρημένος από τη ζωή μα πάντα
γελαστός και πρόσχαρος


δεν κατάφερα να σου
μιάσω να κλέψω λίγο από τη σοφία σου
λίγο από τη μελαγχωλία στα μάτια σου

ήσουν το άλλο μου
μισό και τώρα ζω μισή

Να με προσέχεις
μέχρι να σηκωθώ ψηλά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
Να με προσέχεις.....